Belçika Futbol Birliği’ne karşı Jean-Marc Bosman tarafından 1995 yılında Avrupa Birliği Adalet Divanı’nda işçilerin serbest dolaşımına ilişkin bir ihlalin söz konusu olduğuna yönelik bir dava açılmıştır. Bu dava Avrupa Birliği içersinde top koşturan bütün futbolcuları doğrudan doğruya ilgilendirecek bir sonuç doğurmuştur. Jean-Marc Bosman Belçika Birinci Futbol Ligi olan ProLeague’de mücadele eden RFC Liege takımının sözleşmeli futbolcusu olarak forma giyerken sözleşmesinin sona ermesine kısa bir süre kala başka bir kulüple anlaşmaya varmak istemiş ancak Belçika Futbol Federasyonu buna şiddetle karşı çıkarak yapılacak herhangi bir görüşmenin taraflarına tazminat ödeme sonucunu doğuracağını deklare etmiş ve herhangi bir görüşmenin kapısının kapalı olduğunu vurgulamışlardır. Ancak Jean Bosman sözleşmesinin zaten sezon sonunda bitecek olmasını ve aynı zamanda da kesinlikle herhangi bir şekilde mukavelesini yenileme fikri olmadığını beyan ederek Dunkerque takımıyla anlaşmak istediğini belirtmesine rağmen kulübü ve federasyon buna karşı çıkmışlardır.
Jean-Marc Bosman’ın böyle bir görüşme yapmaya hakkı olmadığını savunun RFC Liege kulübü gerekçe olarak futbolcunun bonservis bedeline ilişkin herhangi bir görüşme olmaksızın doğrudan doğruya futbolcuyla anlaşılmasının mümkün olmadığını vurgulamıştır. RFC Liege sözleşme sona erse dahi futbolcunun herhangi bir bedel ödenmeksizin Dunkerque takımına transfer olmasızın söz konusu olmadığını vurgulamış ve nihayetinde Jean-Marc Bosman’ın sözleşmesi bitmesine karşın onun Dunkerque takıma transferine engel olmuştur. Bunun üzerine Jean Bosman meseleyi Avrupa Birliği Adalet Divanı’na o zamanki adıyla Avrupa Topluluğu Adalet Divanı’na taşımıştır. Ön karar usulu ile karşısına gelen bu davada Divan, Jean-Marc Bosman’ı haklı bulmuş ve buna gerekçe olarak da işçilerin serbest dolaşımı göstermiştir. İşçilerin serbest dolaşımını kısıtlayıcı ve entegrasyon sürecini bozucu bir tutum olarak kabul görülen bu uygulamanın Avrupa Birliği’nin kurucu antlaşmalarıyla bağdaşmadığını tespit eden Avrupa Birliği Adalet Divanı, Avrupa Birliği içersinde top koşturan bütün futbolculara sirayet edecek bir neticeye vararak futbolcuların ellerini güçlendirecek bir karara imza atmıştır.
Bosman kuları olarak da kabul edilen bu düzenleme sayesinde Avrupa Birliği ya da Avrupa Ekonomik Alanı’nda resmi olarak faaliyet gösteren bir kulübün tescilli futbolcusu olan her oyuncu için serbest transfer düzenlemesi getirilmiştir. Bu sayede sözleşmesi sona eren ya da son ermesine 6 ay kalan futbolcu herhangi bir kulüple herhangi bir izne tabi olmaksızın sözleşme imzalayabilecektir. Sözleşmesi sona eren futbolcu doğrudan başka bir kulüple sözleşme imzalayarak herhangi bir bonservis bedeli ödemekten muaf kabul edilir. Sözleşmesinin sona ermesine 6 ay ya da daha az bir süre kalan futbolcu ise, bu zaman dilimi içersinde mukavelesi devam eden kulüp dışında herhangi bir kulüple daha görüşüp ön sözleşme yapabilme ehliyetine de sahip olmuştur. Böyle bir durumda sözleşmesi henüz sona ermeden ancak 6 ay ya da daha az bir sürede sona erecek bir futbolcu başka bir kulüple anlaşırsa, transferi ancak sözleşmenin sona ermesiyle gerçekleşebilir. Bu durumda futbolcu başka bir kulüple anlaşma sağlamış olsa dahi halen devam eden sözleşmesi uyarınca eski kulübüyle maçlara çıkmadan imtina edemez.
Bosman Kuralları geldikten sonra birçok futbolcu bu imkandan istifade etmiştir. 1996 yılında Edgar Davids AFC Ajax’tan AC Milan’a herhangi bir bedel ödemeksizin transfer olmuştur. Bu durum AFC Ajax açısından ciddi bir mali kayıp anlamı taşısa da AC Milan için kayda değer yeni bir aset niteliğinde olmuştur. 1999 yılında ise, Steve McManaman aynı uygulamadan yararlanarak Liverpool’dan Real Madrid’e bedelsiz transfer olmuştur. 1995 yılında getirilen bu yeni kural ile beraber Avrupa kulüpleri futbolcuların sözleşme sürelerine ciddi bir biçimde önem verir olmuş ve sözleşme yenilemeye yanaşmayan futbolcuları sözleşmelerinin bitimine son bir yıl kala satma yoluna gitmişlerdir.
Yazar:Emir Karasu