Devlet, dünyada yer alan en kabul edilir politik örgütlenmedir ve uygarlık belirtilerinden biri olarak kabul edilir. Devlet, önceden kararlaştırılmış bir bölge içerisinde, kanun yapma ve toplumsal dirliği ve esenliği sağlayıp aynı zaman da korumak için belirli güç yetkisini haiz, kabul edilmiş resmi bir iktidar tarafından teşkilatlanan ve idare edilen bünyesinde birçok kişiyi topluluğu muhafaza eden merkezi bir sistemdir. Devlet idaresindeli siyasi seçkin zümrenin düşüncesine göre, devletin şekillenişi ve devamlılığı olumlu bir ilerleme, hatta bir gelişme olarak kabul edilir. Bu düşünce, siyasi nüfuzlara ve arzuladıklarını yaptırabilme serbestliğine sahip olmayanlarca paylaşılmaz.
Kalabalık bir topluluk için gıda üretiminin yeterli miktarda olması gerekir. Aksi durumda artış gözlemlenmeli. Sözkonusu artış, sulama ve teraslamayla, ekilen mahsülle, hatları kati çizgilerle saptanmış alanlar için sıkı rekabetle, satış sistemini ve tecrübeli şehirli kesimi destekleyecek yeterlilikte kırsal olan toplumla beraber toprağın büyük bir başkalaşımla karşı karşıya kalmasına sebep olur. Bu şartlar altında özellikli üyeliği benimseyen şirket toplulukları artar, kültürel farklılıklar ve etnik merkezcilik çok daha fazla gündeme getirilir, kitlesel çalışma ihtimallleri aniden artış gösterir. Bürokrasiye, militarizme ve genel olarak kabul edilmiş bir dine sahip devlet organları, çokça farklı gurubun bir arada aktif olması için bir araç olarak istifade edilir.
Esas ideolojisi kökten daimi olsa da, uzun yıllar önce ilk devletin doğuşundan bu yana, devletler çok da güçlü ve devamlı olamamıştır bir şekilde yıkımla karşı karşıya gelmiştir. Belirli sürelerde istikrar sözkonusu olsa da, devletler ilerleyen zamanlarda çöküş eğilimi göstermektedir. Yeryüzünün hiçbir bölgesinde devletler, toplumun bulduğu en uzun süreli birlikte yaşam sürdürme şekli olan, çok daha az merkezi siyasi sistemler kadar uzun metrajlı olmamıştır.
Yazar:Rahman Karasu