Yeni bebek sahibi olan ebeveynlerin, özellikle doğum sonrası işe dönmek zorunda olan annelerin en önemli sorunları haline dönüşen kaygılarının başında gelmektedir bebeğe kimin ve nasıl bakacağı konusu… Dolayısıyla da bu kaygıları yeni bir soruyu gündeme taşıyarak anne ve baba olarak bebek bakıcısı tercihlerinde nelere dikkat etmeleri gerektiğine yol açmaktadır.
Ebeveyn olmak ömür boyu süren zorlu bir süreçtir. Anne ve baba olarak bebek veya çocuğunuz için bir dizi görüşmeler sonucu bir bakıcıyı işe alırken de ne kadar güvenebileceğinizi kestiremez, hadi başlasın nasıl gidiyor, yapabiliyor mu görürüz artık gibi düşüncelerle seçebileceğiniz bir tercih olmaktan çıkıyor haliyle. Sonuç olarak deneme yanılma yoluna giderek zamana yayabileceğiniz bir konu olmadığının farkında, kendi çocuğunuzun gelişimini etkileyecek kritik bir karar mekanizması işletmeniz gerektiğini göz önünde bulunduruyorsunuz mutlaka.
Peki, bakıcının iyi bir bakıcı olduğunu nasıl anlayacaksınız?
Bunun için birkaç ipucundan yararlanılabilir, bunlar;
İyi bir bakıcının çocuğun sorumluluğunu üstlenerek onun gelişiminde ömür boyu katkısı bulunacağının bilincindedir. Bu anlamda da aile olarak ömür boyu sürecek bir ilişki kurmayı amaç edinerek, buna göre davrandığından iyi referanslara sahiptir.
Çocukları gerçekten seven, kariyer hedefine tam zamanlı bir profesyonel çocuk bakıcılığı olarak yön vermiş bir bireydir.
Acil ve beklenmeyen durumlara hazırlıklıdır, ilk yardım konusunda bilgili ve hatta sertifikalıdır. Kendi başına hareket planı oluşturabilecek kabiliyete sahiptir. Öğrenmeye ve gelişmeye açık ve isteklidir. Dürüsttür.
Çocuk gelişimi aşamalarına hâkim, bebekle de çocukla da nasıl ilgilenmesi gerektiğini ve onları nasıl oyunlara dâhil etmesi gerektiğini bilen biridir. Çocuklara ayak uydurmaya yetecek sabır ve enerjiye sahiptir.
Neyi ve nasıl yapması isteniyorsa bunu ilk başta aileden tüm detaylarıyla öğrenerek, bilgi sahibi olmak ister. Onlar evde yokken de ailenin isteklerine uygun hareket ettiğini bilmek ister.
Her zaman ulaşılabilecek durumdadır. Çocukla ev dışında olacağı zamanı, nerede, ne yapacakları, kaçta dönecekleri gibi konuları mutlaka aile ile paylaşır. Döndükleri zamanı atlamadan bildirir. Merak ve şüphe uyandıracak hareketlerde bulunmaz.
Zamanında işinin başında olmasından mutludur. Çocuklarla vakit geçirmekten mutluluk duyar. Hastalandığı zamanda dahi görevini yerine getirmeye hevesli davranarak, geç kalmasına oldukça az rastlanır.
Çocuğun durumunu ve gelişimini takip edebilen, bunu aile ile paylaşmakta geri kalmayan biridir. Daima son sözün ailede olduğunu kavrayabilen biridir.
Çocukların beslenmesinin öneminin bilincinde, gerektiğinde onlar için yemekler hazırlayabilen, kişisel temizlik ve bakımlarına özen gösterebilen yani bakmakta olduğu çocuğun sorumluluğunu ailenin bir şey söylemesine gerek kalmaksızın oyuncakların veya çocuk odasının toplanması gibi görevlerde dâhil eksiksizce üstlenebilen sorumluluk sahibi bir bireydir. Bunlardan şikâyetçilik yapması söz edilebilir bir durum değildir.
Aile evde olmadığı zamanlarda dahi çocukla birlikte neler yaptıkları konusunda aileyi bilgilendirir.
Ailenin mahremiyetinin farkındadır, doğabilecek ailevi meselelere karşı duyarlı olup, saygı duyar ve bu şekilde davranır.
Kaynakça:
http://www.anneboyutu.com/Haber?ArtId=3070
Yazar:Tülay Güneş