İslamiyetin Çin’de zuhur tarihi cok eskidir. İran’ın İslam orduları tarafından fethi üzerine Sasaniler’in son hükümdarı Yezdicerd’in oğlu Firuz, Çin’den yardım talep etmişse de bu talebe müsbet bir karşılık verilmemiş, ancak bu suretledir ki, Çinliler İslam Devleti’nden haberdar olmuşlardır.Bu sebeple 650 yılında vaki olan bu talepten bir yıl sonra Hazret-i Osman nezdine bir Çin heyeti gelerek İran’la İslam Devleti arasındaki ihtilafta bir arabuluculuk yapmışlardır. Aynı yıl, Hazret- i Osman da kumandanlarından birini elçi olarak Çin’e göndermiştir.
Bu kumandan, muhtemelen Sa’ d b. Ebi Vakkas’ tı.
Cünkü Çin Müslümanlarınca bu meşhur sahabiye aid olduğu iddia edilen bir kabir hala Çin’in Kanton Şehri’ nde mevcuddur. Bu tarihten itibaren Çin ile İslam Alemi arasında daimileşen ticari münasebetler dolayısıyla Arap, Acem ve Türk pek cok müslüman tüccar bu ülkeye ticaret yapmaya başlamış ve zaman zaman bunların bir coğunun Çin’e yerleşmeleriyle sahil şehirlerinde müslüman koloniler teşekkül etmiştir.
Bu vesileyle sık sık elçi ve heyetler, karşılıklı olarak gidip gelmişlerdir ki, bunların adedinin 651- 798 arasında 37 , 908- 1168 tarihleri arasında ise 49 olduğu bilinmektedir.
Sa’ d b. Ebi Vakkas, Çin ‘e giden tek sahabi değildir:
‘ Hizmet ruhunun muazzam misallerinden biri de Vehb b. Kebşe radıyallahu anh’tır. Bu güzel sahabinin türbesi Çin’dedir.
Halbuki o zamanın şartlarıyla Çin, bir yıllık mesafesi olduğu halde
Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem onu, Çin’e İslamı anlatmak üzere vazifelendirmiştir. Daha sonra,Hazreti Vehb b. Kebşe çok uzun bir müddet tebliğde bulundu. Efendimizin Hasretine dayanamayıp geri Medine yollarına düşmüş ve bir yıl süren çileli bir yolculuğun ardından nurlu Medine’ye vasıl olmuş, fakat ne yazık ki efendimiz vefat etmiş ve O’nu görememiştir. Hazreti Peygamber sallallahu aleyhi vesellem- ‘in kendisine emrettiği vazifenin kudsiyetinin idraki icinde tekrar Çin’e avdet etmiş ve bu hizmetteyken ruhunu teslim etmiştir.
Kaynakça:
Bir mazlum padişah II. Abdülhamid
Yazar:Sena Henna