Kuşaklar arası çatışma her zaman vardır. Erişkinler ile gençler arasında birçok konuda fikir ayrılıkları söz konusu olur. Bu aslında gayet normaldir. Dünya sürekli bir gelişme ve değişme halindedir. Bu süreçte insanlar da bu değişime ister istemez ayak uydurmak zorundadır. Ama belli bir yaşın üzerindeki insanlar değişimi hemen kabullenmezler. Özellikle gençlerin davranışlarını yargılarlar. Hep kendi gençleri ile kıyaslama yaparlar. Cümleleri genellikle biz sizin yaşınızdayken , bizim gençliğimizde diye başlar. Gençler sorumsuz, saygısız, başlarının dikine giden, nasihatları dinlemeyen asi insanlar olarak nitelendirirler.
Gençlerde yaşlılarla anlaşma yoluna pek gitmezler. Tutucu, sürekli öğüt vermeye çalışan, çağın gerisinde kalmış insanlar olarak kabul ederler. Gençleri anlamaya çalışmadıklarını düşünürler. Tabii çok iyi anlaşan genç ve yaşlı insanlar da vardır. Ama bu oran pek yüksek sayılmaz.
Aslında her nesil aynı döngüyü yaşar. Yaşlılar kendi arasında nerde bizim gençlik nerde şimdiki gençlik diye kıyaslama yapıp kendi gençliklerinde mükemmel olduklarını düşünürler ama aslında onlarda kendi gençlik yıllarında dönemin yaşlıları ile çatışma yaşadıklarını kabullenmek istemezler.
Günümüzde ise kuşaklar arası fark bir anda daha hızlı bir şekilde açılmıştır. Teknolojik gelişmeler gençleri esir etmiştir. Hatta orta kuşak bile bazen bu hıza yetişememektedir.
Eski kuşak yeniliklere yeterince uyum sağlayamayınca eski alışkanlıklarına daha çok bağlanmışlardır. Gençlerin kendi alışkanlıklarının dışında davranmasını başkaldırı olarak değerlendirirler.
Gençler yeniliklere daha kolay uyum sağlarlar. Bu uyum sağlama kendilerine güveni de artırır. Daha bağımsız olmayı tercih ederler. Gençler haksızlıklara karşı tahammülleri azdır. Daha kolay görüşlerini ifade ederler. Erişkinler bunu da başkaldırı olarak değerlendirir. Yeni nesil kimlik arayışını daha çabuk tamamlar. Artık teknoloji sayesinde tüm dünyaya daha çabuk açılabilir. Günlerini güzel geçirmeyi sever.
Gençler toplumun en taze kanlarıdır, enerjik ve yaşam doludur. Aslında iyi birer modele ihtiyaçları vardır. Ama önemli olan onlarla aynı frekansı yakalamaktır. Bu yolda da gençle nasıl iletişim kurmak gerektiğini bilmek gerekir. İletişim kurulamaz ise kargaşa ortaya çıkar. Burada görev öncelikle yetişkinlere düşer. Özellikle de anne ve babalar, kendi çocukları ile kendi anne- babaları arasında köprü vazifesi yapmalıdır. Çünkü en tampon bölgede onlar bulunmaktadır. Tabii onlarında çocuklarıyla iyi bir iletişim halinde olmaları gerekir ki yardımcı olabilsinler. Babalar anneleri, annelerde babaları aracı yapmamalıdır. “Söyle oğluna, söyle kızına” diye başlayan cümleler gençleri o kişiden uzaklaştırır.
Gençlik dönemi gel- gitli bir dönemdir. Gence karşı anlayışlı ve tutarlı olmak gerekir.
Gençlerle ilişki kurarken tatlı sert olmak gerekir. Hem çok özgür bırakılmamalı hem de çok karışılmamalıdır. Yaşına uygun sorumluluklar almasına izin verilmelidir. Kıyafetleri üzerinde baskı kurulmamalı, giyim zevki ona bırakılmalıdır. Uygun olmadığı düşünülen bir kıyafetten zamanla o bıkacaktır. Zamanla değişik tarzlar deneyebilir. Ama giydiğine karışılırsa bu onu o kıyafetleri giymeye daha çok iter. Yasakları delmek genç için caziptir.
Genç yanıldığında, yanlış yaptığına onunla kesinlikle dalga geçilmemelidir. Ben sana söylemiştim diye başlayan cümleler genci sinir eder. Başarısızlıklarda anlayışlı olunmalıdır. Bazen sadece dinlemek yeterlidir. Başarılarda çok övülmemelidir.
Gençler kıyaslanmayı sevmez. Onlara ben senin gibiyken diye başlayan cümleler kurulduğunda genellikle karşılarındakini dinlemezler. Ama gençler yetişkinlere danıştığında da fikirler ve düşünceler mutlaka söylenmelidir. Gençlerle sık sık konuşup dertleşmek gerekir. Bu iki tarafa da çok iyi gelir. Önemli olan iyi bir iletişim kurmaktır.
Yazar: Serpil Altunyay