Ocelot, küçük benekli kedi türlerinin en büyüğüdür. Aralarındaki en yaygın kedi türlerinden biridir ve en çok bilinenlerden biridir. Ayrıca en güzeller arasında kabul edilir. Kısa, şık kürkleri kırmızımsı, sarımsı kahverengi, griye kadar uzanır. Açık, koyu tonlu belirgin renkleri ve koyu siyah noktaları vardır. Genellikle vücudun kenarlarında paralel bulunan renk işaretleri vardır. Her bir ocelot’un derisi benzersiz bir desene sahiptir. Dişiler erkeklerden yaklaşık üçte bir oranında daha küçüktür, ancak görünüş olarak benzerdirler. Oldukça değişken bir türdür ve yaklaşık on tane alt türü bulunmaktadır.
Ocelotlar, Amerika Birleşik Devletleri’nin güney ucundan, Orta ve Güney Amerika’ya, Kuzey Arjantin’e kadar geniş bir dağılıma sahiptir. Amerika Birleşik Devletleri’nde kalan bir popülasyon, bireylerin sadece zaman zaman Meksika’dan Arizona’ya geçtiği güney Teksas’ta yaşıyor. Tropik ormanları, mangrov ormanlarını, savana otlaklarını, kıyı bataklıklarını ve dikenli ovaları işgal ederler.
Ocelotlar, 30 kilometre kare kadar bir ev aralığında yalnız bir yaşam sürmektedirler. Bir erkek genellikle, bir dişinin büyüklüğünün iki katı olan ve üreme haklarına sahip olduğu birkaç dişinin menzili ile örtüşen bir bölgeyi işgal eder. Gece ve günlerini yapraklı bir dalda ya da kalın bitki örtüsünde yüksekte uyuyarak geçirirler, sadece gece boyunca açık alanlara girerler. Bu hayvanlar, hepsi gece avlanmaya çıkar. Mükemmel görme, duyma ve dokunma özelliklerine sahiptirler. Bir dost aradıklarında yüksek sesler çıkartarak ve yumuşak miyavlamalarla iletişim kurarlar. Çiftleşme alışkanlıkları: Ocelotlar çokeşli hayvanlardır. Tüm yıl boyunca ürerler. Çiftleştikten sonra dişiler doğum hazırlığı için, içi boş bir ağaç, yoğun dikenli çalılık ya da kayalarda çatlak bulurlar. Gebelik 85 güne kadar sürer ve 2-3 arası yavru doğar. Yavrular 6 haftaya kadar sütten kesilir. Birkaç aylık olduklarında annelerinden nasıl avlanacağını öğrenmeye başlarlar. Bir yaşına kadar yavru kedi tamamen bağımsızdır. Genellikle kendi bölgelerini kurmadan önce birkaç yıl boyunca annelerinin menzilinde tolere edilirler. Erkekler 15 ay ve dişiler 18 ila 22 ayda cinsel olarak olgunlaşırlar.
Ocelotlar küçük kemirgenler, sürüngenler, kuşlar, orta boy memeliler, kabuklular ve balıkla beslenirler. Avlarının çoğu, fareler, sıçanlar, opossumlar ve armadil türleridir.
Ocelot’un başlıca tehdidinin, doğal örtüsünü azaltan tarım ve sığır çiftliği için orman izni nedeniyle habitat kaybı olduğu düşünülmektedir. Bazı yasadışı orman ticareti vardır ve bunlar genellikle evcil hayvanlara zarar verir. Avcılar çoğu zaman dişileri kürkleri için öldürür ve yavruları evcil hayvan ticaretinde satarlar. Ayrıca bazen evcil kümes hayvanlarını yedikleri için öldürülürler. Teksas’ta genellikle yolda, özellikle de kalan habitat alanları arasında uzun mesafelerde seyahat etmeleri gerektiği için yollarda öldürülürler. Ocelotun küresel nüfus büyüklüğü sayısallaştırılmamıştır. Belirli bölgelerde bu türün sayısal tahminleri vardır: Brezilya’da 40.000 olgun ocelot, Arjantin’de 1.500 ila 8,000 ocelot, Teksas’ta 50 – 80 ocelot bulunmaktadır. Genel olarak ocelotlar tehdit altındaki türler listesinde En Az Endişe verici tür olarak sınıflandırılır, ancak bugün sayıları azalmaktadır.
Ocelotlar, çevrelerinde yırtıcı hayvan olarak önemli bir etkiye sahiptir ve fırsatçı avcılardır. Leoparların aynı alanda yaşamamasına rağmen “leopar gibi” anlamına gelen ocelotun taksonomik adıdır. İsimleri “tarla kaplanı” anlamına gelen tlalocelot’dan gelmektedir. Antik Peru’da yaşayan Moche halkı, hayvanlara tapınarak, çoğu zaman sanatlarında ocelotları resmediyordu. Ocelotun derisinin iki yüzü aynı desen ve renge sahip değildir.
Bir dişi ocelot, iki yılda bir kez yavru taşır.
Ocelotlar her et parçasını bir kemikten başarıyla çıkarabilen bir raspy diline sahiptir. Diğer bazı kedilerin aksine, ocelotlar sudan korkmaz ve mükemmel yüzücülerdir.
Yazar: Osman Uçar