Cura, Anadolu ozanları tarafından kullanılan bir Yörük halk çalgısıdır. Bağlama ailesindeki enstrümanlardan biri olan bu çalgı, ozanların heybelerinde taşınır ve gittikleri her yerde onlara eşlik eder. Bu sayede kuşaktan kuşağa aktarılabilmiş olan Cura kültürü, günümüzde halen yaşamaktadır.
Genellikle üç, dört, beş ya da altı telli olan cura çalgısının boyu 55-60 cm kadardır. Curaların tekne derinlikleri ve göğüs genişlikleri ortalama 15 cm, sap uzunlukları ise 40 cm’dir.
Curanın sapının ucunda burgu diye adlandırılan anahtarlarlar vardır. Çalgı, bu anahtarlar yardımı ile akort edilir. Mızrapla ya da tellere parmaklar ile vurularak çalınır.
Bu otantik müzik aleti, tek başına çalınan bir çalgı değildir. Bağlama ailesinin üyesi diğer sazlar ve çalgılar ile birlikte çalınır. Genellikle oyun havaları gibi hareketli ezgilere uygun olan cura, diğer sazlarla birlikte çalındığında ezgiye hareket ve neşe katar.
Cura, boyutuna göre değişik isimlerle adlandırılır. Büyük ölçülerde üretilen curalara cura bağlama, daha küçük ölçülerde üretilen ve sevimli görünüşü nedeni ile daha çok süs eşyası olarak kullanılan curalara ise cura cura ya da cura zurna denir.
Çıkardığı ses, curanınkinden daha kalın olan cura bağlama, Anadolu ozanları tarafından en yaygın olarak kullanılan cura türüdür.
Yazar:Ayşegül Güngör