1898 – 1908 yılları arasında Henri Matisse tarafından Fransa’da geliştirilen bir sanat akımıdır. Bir grup Fransız sanatçının 1905’de Paris de açtıkları Salon d’Automne (Sonbahar Salonu) sergisi ile ortaya çıkmıştır. 20. yüzyıl sanatının en büyük avangard hareketlerinden ilki olan Fovizm, yoğun canlı, coşkulu renkler kullanan resimlerle karakterize edildi. Stil esas olarak dışavurumcuydu ve genellikle biçimlerin çarpıtıldığı manzaralar içeriyordu.
Rengin açıklayıcı, temsil edici amaçlarından ayrılmasını ve tuval üzerinde bağımsız bir öğe olarak var olmasına izin vermeyi amaçlayan radikal hedef ile modern sanata büyük katkı sağladı. Renk, doğal haline sadık kalmaksızın, ruh halini yansıtarak, sanat eseri içerisinde bir yapı oluşturdu.
Sanatsal kaygı, kompozisyonun genel dengesiydi. Fovizm’in sadeleştirilmiş formları ve doygun renkleri tuvalin ve kâğıdın doğal düzlüğüne dikkat çekti; bu resimsel alan içerisinde, her bir unsur belirli bir rol oynadı. Çalışmanın görsel izlenimi güçlü ve birleşik oldu. Her şeyden önce, Fovizm bireysel ifadeye değer verdi. Sanatçının konularına dair doğrudan deneyimi, doğaya duygusal tepkisi ve sezgisi, akademik teoriden ve konudan daha önemli oldu. Bu amacın hizmetinde de tüm resim unsurları kullanıldı.
Duyularla algılanmış dış gerçeği, sanatçının içindeki gerçekle kaynaştırarak, mekânı geleneksel yorum ve perspektifle değil, renklerin hareketliliğiyle yansıttılar. Renk ve renklerin kombinasyonu, işlerinin özünü, şeklini ve ritmini oluşturdu. Bir gökyüzü turuncu, bir ağaç mavi olabilirdi. Renklerin yerleştirilmesi yoluyla bileşimsel öğeler oluşturuldu. Geleneksel resim ve heykel kuramları reddedilerek modern kavramlara odaklanıldı. Derinlik hissi, ışık, gölge, hacimlendirme ve kenar çizgileri bir tarafa bırakıldı.
Fovizm akımı, özellikle Almanya’da Die Brücke ( Köprü) ve Der Blaue Reiter (Mavi Atlı) gruplarını etkilemiştir.
Fovizm Akımının En Önemli Temsilcileri
Henri Matisse: Renkleri ustaca kullanarak eserlerine duygularını ve yaşama sevincini aktarmıştır. Saf rengin ifade gücünden yararlanmıştır. Ona göre renk, ressam tarafından duyulmuş olan görünüşü seyredene nakletmekle zorunluluğudur. Haz için sanat yaratmak istemiş, sanatı bir dekorasyon ögesi olarak amaçlamıştır.
Maurice De Vlaminck: Sanatı, atılgan ve yırtıcıdır, eserlerindeki renk coşkusu bunun en dokunaklı örneğidir. Sanat için sanat fikrinden her zaman uzak durmuş, her yeniliğe karşı duyduğu açlıktan, hiç vazgeçmemiştir. Resimlerine fırça darbeleriyle dinamizm kazandırdı.
Andre Derain: Çağdaş sanatın kurucularından olan Fransız ressam, tüpten direk olarak sıkılmış parlak renklerle oluşan resimler yaptı. Yeşilin mavinin ve kırmızının tonlarını paletinden eksik etmedi.
Raoul Dufy: Fransız Fovist ressamın eserlerinin konusu, rengârenk boyalı evler, bayraklarla süslü sokaklar, renkli şemsiyeler, balolar, plaj ve yelkenlilerden oluşuyordu.
Fovizm Akımının Temsilcilerinin Önemli Eserleri
Şapkalı Kadın (Henri Matisse), Açık Pencere (Henri Matisse), Elbiseli Kadın (Andre Derain), Balıkçı Tekneleri Collioure (Andre Derain),Vlaminck’in Kendi Portresi (Maurice De Vlaminck), Kar Fırtınası (Maurice De Vlaminck), Martigues’de Sandallar (Raoul Dufy), Notalar ve Keman (Raoul Dufy)
Kaynakça:
http://www.theartstory.org
Yazar: Börte Büşra Yavuz
Çok az bilgi var