Kan yoluyla ve fiziksel etkenlerle(kırılma, cerrahi işlemler, delinme) kemiklerin uç kısmındaki bölümlere(süngersi yapıya) yerleşerek yüzeyi kaplar ve kan dolaşımını olumsuz yönde etkiler. Kan dolaşımı sayesinde beslenen kemik bu durumun gerçekleşmemesi durumunda beslenemez ve hücre kaybetmeye başlar.
Kemikte ölü hücreler birikerek diğer bağlı olan kemiklerin tepki vermesine neden olur. Bu rahatsızlık bulunduğu kemiğin dışını yayılmaz. Sorunun bulunduğu kemikten dolayı diğer kemikler kendilerini kurtarmak için bir kalkan oluştur, kalınlaşarak ve yoğunlaşarak kendilerini enfeksiyonlara karşı korumaktadır.
Kemikte gerçekleşen kalınlaşma ve enfeksiyonlar iç bölgeyle sınırlı kalmaz. Kemiklerin yapısının bozulmasıyla içeriden dışarıya doğru bir açılma olmaktadır. Açılan deride iltihaplı bir akıntı olmaktadır. Vücudun kendini koruma mekanizması olarak açıklanan bu açılma iltihaplı akıntının vücut içinde yayılmasını engelleme çabasıdır. Açılmanın olduğu yerdeki tüm sıvı boşaltıldıktan sonra, bölge temizlenir. Bölgenin temizlenmesi için vücut için zarar vermeyen sıvılar ile yıkama yapılmaktadır. Deride yarılma ve akıntı meydana gelmesi ve önlem alınmaması durumunda geri dönüşü olmayan kemik büyümeleri, kronikleşen bir rahatsızlık ve estetik olmayan bir görüntü meydana gelir.
Eklemlerin hareketlerinde zorlaşma, deri yüzeyi altında biriken iltihap dolayısı ile yüzeyde kızarma, ateş, titreme gibi belirtileri vardır. Hastalık başladıktan sonra 14 ile 28 gün arasında kemik filmlerinde belirgin olarak görülmeye başlar. Tedavi olarak en iyi yöntem yüksek dozlu verilen antibiyotiklerdir. İltihap birikmesinin boşaltılması, bölgenin temizlenmesi şarttır. Antibiyotik tedavisi 1-1.5 ay sürmektedir. Ağrılı durumlarda ağrı kesici ilaçlar alınması ve hastalığın bulunduğu kemik yapısının alçı ve ya başka yöntemlerle sabit tutulması iyileşme sürecini olumlu yönde etkilemektedir.
Yazar:Sinan Uza