Trekking kavramı, en kısa ve net anlamıyla doğa yürüyüşü demektir. Daha çok dağlık bölgelerde, ormanlarda ve bu tarz yerlerde yapılmaktadır.
Trekking, bir ekip çalışması olarak gerçekleştirilir ve ekibin başı, ekibe çeşitli komut ve direktifler vererek, ekibi tehlikelere karşı uyarmaktadır. Çünkü trekking, doğası itibariyle çeşitli tehlikeler içerebilmektedir. Arazinin yapısı ya da doğada yaşayan hayvanlar, yaşanabilecek olan tehlikelere verilebilecek örneklerdir.
Doğa Yürüyüşünün Temel Kuralları
Trekking sporunda en temel nokta, ekip düzeninin doğru bir şekilde sağlanmasıdır. Doğa yürüyüşlerinde bu düzen, tek kişilik sıra halinde meydana gelir. Ekipteki antrenör ya da en tecrübeli kişi, ekibin en başına geçerek ekibi yönetme görevini alır. Ekibin başındaki kişinin, yürüyüş rotasını belirleme, yürüyüşteki tempoyu ayarlama, mola süresini ve sıklığını seçme ve yürüyüş sırasında alınacak olan önlemleri belirtme gibi görevleri bulunmaktadır. Ekibin başındaki kişi, hemen arkasına ekipte yer alan ve tecrübe konusunda iyi olan bir kişi alır. Bu kişiye artçı adı verilmektedir. Artçı diye adlandırılan kişinin görevi ise, yürüyüş sırasındaki kopmaları ekip başına söylemek ya da bu kopmaların düzeltilmesini sağlamaktır. Tek sıra halinde yürüyüşün, doğada birçok avantajı bulunmaktadır. Bu türden yürüyüş şekli, ekip içindeki birlikteliği ve temponun daha iyi ayarlanmasını sağlar. Bunların faydaları ise, enerjinin daha düzenli kullanılmasıdır. İyi bir tek sıra yürüyüşü, uzun yürüyüşler yapmanın en önemli noktalarından birini oluşturmaktadır.
Doğa yürüyüşünde ekip içerisinde haberleşmenin belirli kuralları bulunmaktadır. Ekip içinde haberleşme gelişigüzel bir şekilde bağırmayla değil kişinin, söyleyeceklerini bir önündekine ya da arkasındakine söylemesiyle oluşur. Dal çarpma tehlikesi, taş düşmesi ve dar yollar ekip içindeki haberleşmenin çekirdeğini oluşturur.
Trekking olayında, herkesin bir sırt çantasının olması oldukça önemlidir. Bu çantalar tek omuzda taşınanlardan olmamalıdır. Çünkü bu tür çantalar, dengeyi bozabilmektedir.
Sırt Çantasında Bulunması Gerekenler
*Mevsim koşullarına uygun olarak şapka, bere ya da atkı
*Ayakların ıslanmasına karşın, yedek çorap
*Yağmurluk veya bu tarzda su geçirmeme özelliği olan kıyafet
*En az 1 litre su. Matara ve termos da gereklidir.
*Molalarda kullanılması için yiyecek ve alkolsüz içecekler. Çikolata tarzı yiyecekler kana çabuk karıştığı için, mutlaka bulundurulmalı.
*Temel anlamda yardım sağlayacak ilk yardım malzemeleri ve gerekli ilaçlar
*Defter, kalem, düdük, kibrit ve el feneri
Trekking sporunda giyilecek olan giysilerin özellikleri, çok önemlidir. Yürüyüş esnasında kullanılan giysiler, kişinin hareket kabiliyetini kısıtlamamalıdır. Bu giysiler hafif olmalıdır. Ve aynı zamanda giyilen üst giysiler, polar türdeki kumaşlardan yapılmış olmalıdır. Yürüyüşte giyilecek giysiler, sentetik-yün karışımı olmalıdır. Pamuklu giysiler pek tercih edilmemelidir. Çünkü pamuklu giysiler çabuk ıslanır ve çok geç kurur. Yün giysiler de ise, bu tip sorunla karşılaşılmamaktadır. Trekkingde, çok kalın giysiler giymek yanlış bir davranıştır. Bunun yerine, ince ince fakat kat kat giyinilmelidir. Bu yöntem sayesinde, terleme ve üşüme gibi olaylarda vücut sıcaklığı korunmuş olur. Çünkü bu giysilerin giyinilmesi ve çıkartılabilmesi oldukça kolaydır.
Doğada, terlemek de üşümek de çok iyi değildir. Kişi tarafından ortası sağlanmaya çalışılmalıdır. Doğa yürüyüşünde bere takmak, kişi için çok önemlidir. Çünkü kişi, vücut sıcaklığının yaklaşık %70 kadarını başından kaybetmektedir. Ayakkabı olarak ise, postal ya da bot ayakkabılar giyilmelidir. Çünkü doğa yürüyüşlerinde derelerden de geçilir ve ayak ıslanır. Bunun dışında bu spora özel trekking ayakkabıları da mevcuttur.
Mola kavramı, bu spor için apayrı önem taşımaktadır. Çünkü kısa molalarda nefes alış veriş düzeni sağlanır, ana molada ise açlık ihtiyacı giderilir. Fakat molaların çok sık verilmesi, kişilerin direncini düşürebilecek bir sorundur.
Doğa yürüyüşlerinde tırmanışlar ve inişler de bulunmaktadır. Özellikle dik yamaçlardan inilirken çok dikkatli olunmalıdır. Ayaklar yere tam basmalı ve dizler hafif bükülerek dik yamaçlardan inilmelidir. Bu durum, düşme ya da kayma riskini en aza indirir. Dik tırmanış veya inişlerde taş düşme sıkıntısı yaşanabilir. Öndeki kişi böyle durumlarda taş diye bağırarak tehlikeyi arkadaki arkadaşlarına haber vermelidir. Doğa yürüyüşleri bünyesinde birtakım tehlikeler bulundurmasına karşın, gerekli önlemler alındıktan ve dikkatli olunduktan sonra, hiçbir tehlikesi kalmayan oldukça eğlenceli bir etkinlik ve spordur.
Yazar:Erdoğan GÜL