19. yüzyılın başından bu yana dünya altın üretiminde, yeni madenlerin bulunması, iktisadi ve politik sebepler neticesinde önemli değişimler gösterdi. 1800 yılına doğru 20 ton kadar olan altın üretimi, 19. yüzyılın ortalarında 200 tona yaklaştı.
1890’da 490-500 tonu buldu daha sonra Birinci Dünya Savaşından önce 700 tona yakınken, İkinci Dünya Savaşına kadar 1000 tonu aştı. Ancak altın üretimi, bir defa 1929 büyük iktisadi krizinde, ikinci defa da İkinci Dünya Savaşından hemen sonra, 1945’te kayda değer bir duraklama gösterdi. Şu an dünya altın üretimi, yaklaşık olarak gene 2500 tonu bulmuştur. Üretimin dağılımı bakıldığında, yüz yıldan beri önemli bir değişikliğe uğradı. Burada Avrupalılılar’ın rolü pek önemli değildir.
Örnek olarak Fransa, yılda ancak 1,4 ton altın çıkarmaktadır. Buna karşılık Güney Afrika Cumhuriyeti. Witwatersrand madenleri sayesinde, dünya üretiminin yarısından fazlasını sağlayarak önemli bir rol oynamaktadır. Fakat bu konuda en önemli yeri, herhalde 1930’dan beri önemli bir üretici niteliğini kazanan Rusya tutmaktadır. Amerika Kıtası öteden beri hatırı sayılır bir üretici oldu.
Güney Amerika’nın, dünya altın üretiminin yüzde 4’ünü aşmayan hissesi, 18. yy’dan bu yana, üçüncü ve dördüncü üreticiler olan Kanada ve A.B.D. yararına azaldı. Avustralya, 1850 ve 1886’daki keşiflerden sonra, başlıca üretici ülkeler arasında yer aldı. Bugün sağladığı 60 ton kadar altınla, ancak beşinci sırayı tutabilmektedir.
Altın, epey bir süreden beri Güney Rodezya’da ve Gana’da çıkarılmaktadır. 1903’te altın madenleri keşfedilen Kongo ile birlikte, bakıldığında bu üreticiler aşağı yukarı 60 ton altın sağlamaktadır. Japonya ile Filipinler de 50 ton altın çıkarır. 1996’cla. dünya altın üre-timi 1800 tonu buldu. Üretimi 400 ton olarak tahmin edilen Rusya. Hariç bu toplamın yüzde 70’ten fazlasını Güney Afrika çıkarır.
Yazar:R. Karasu