Bilgiustam
Bilgiyi ustasından öğrenin

Tussock Güve Tırtılları ve Türleri

0 664

Lymantriinae familyasından olan Tussock Güve Tırtılları, tüm ormanlara zarar verebilen acımasız yiyicilerdir. En bilinen üyesi, Kuzey Amerika’ya has bir tür olan Gypsy Moth’tur. ABD’de her yıl bu hayvanın kontrol altına alınması milyonlarca dolara mal olmaktadır. Tussock Güve tırtılları, çarpıcı kıl tutamları veya tüyleri ile bilinir. Birçok türü, sırtlarında dört karakteristik tüy kümesi sergiler ve bu güvelere fırça görünümü verir. Bazılarının baş ve arka tarafında daha uzun tüyleri vardır. Çıplak gözle bakıldığında, bu bulanık tırtıllar zararsız görünürler, ancak güvelere çıplak bir parmakla dokunulduğunda parmağa yanma hissi verebilir. Kahverengi kuyruklu güveler gibi birkaç türü, kalıcı ve acı veren bir döküntü bırakabilir. Tussock Güve yetişkinleri genellikle donuk kahverengi veya beyazdır. Dişiler genellikle uçamazlar, ayrıca erkek veya dişiler yetişkin olarak beslenmezler çünkü günler içinde ölen, çiftleşmeye ve yumurtlamaya odaklanırlar.

Beyaz İşaretli Güve

Beyaz İşaretli Güve, Kuzey Amerika’da çok sayıda mevcut olduğunda ağaçlara zarar verebilir. Doğu ABD ve Kanada’da yaşayan Kuzey Amerika’nın ortak bir yerlisidir. Tırtıllar, huş ağacı, kiraz, elma, meşe, köknar ve ladin gibi bazı iğne yapraklı ağaçlar da dâhil olmak üzere bir dizi konakçı bitki üzerinde beslenirler. Beyaz işaretli Güveler her yıl iki kuşak ürerler. İlk nesil tırtıllar ilkbaharda yumurtalarından çıkarlar ve yavrulamadan 4 ila 6 hafta önce yeşilliklerle beslenirler. İki hafta içinde, yetişkin güvesi çiftleşmeye ve yumurtlamaya hazır olarak kozadan çıkar. İkinci kuşaktan yumurtaların kışlamasının ardından döngü tekrarlanır.

Kahverengi Kuyruklu Güve (Euproctis chrysorrhoea)

Kahverengi kuyruklu güve, ABD’deki New England eyaletlerinin istilacı bir zararlıdır. Bu güveler, 1897 yılında Avrupa’dan Kuzey Amerika’ya yayılmıştır. Kuzeydoğu ABD ve Kanada’ya ilk hızlı yayılmalarına rağmen, bugün sadece bazı New England eyaletlerinde az sayıda bulunmaktadırlar. Kahverengi tırtıl, çeşitli ağaçlardan ve çalılardan çıkan yaprakları çiğneyen seçici bir yiyici değildir. Çok sayıda, tırtıllar, manzaradaki konakçı bitkileri hızlı bir şekilde yapraklarından dökebilirler. Tırtıllar, ilkbahardan yaza kadar yazın ortasında olgunlaşana kadar beslenir ve sonrasında yok olma evresindedirler. Ağaçlar üzerinde uçarlar ve iki hafta içinde yetişkin olarak ortaya çıkarlar. Yetişkin güveler çiftleşip erken sonbaharda kuluçkalık yumurta yumurtlarlar. Bu tırtıllar, ağaçlarda ipeksi çadırlara sığınan gruplar halinde yaşarlar. Kahverengi kuyruklu tırtıllar şiddetli döküntü neden olduğu bilinen minik tüyleri vardır ve koruyucu eldiven olmadan ele alınmamalıdır.

Soluk Güvesi (Vapourer Moth)

Tussock Güve Tırtılları ve Türleri

Bir istilacı olan Soluk Güveler, hem yeşillik hem de hassas ağaç kabuğu ile beslenirler. Avrupa’ya özgüdür, ancak şu anda Kuzey Amerika, Avrupa ve Afrika ile Asya’nın bazı bölgelerinde yaşamaktadır. Vapourer Moth olarak da bilinen Soluk Güve, söğüt, elma, alıç, sedir, köknar ve çok çeşitli diğer ağaçlar ve çalılarla beslenirler. İğne yapraklı ağaçlarda, tırtıllar sadece iğneler değil, aynı zamanda dallar üzerindeki kabukları da dâhil olmak üzere yeni büyüme ile beslenir. Diğer birçok Tussock Güve gibi, Orgyia antiqua da yumurta aşaması yaşarlar. Her yıl tek bir nesil yaşar ve larva ilkbaharda yumurtadan çıkar. Yaz aylarında tırtıllar gözlemlenebilirler. Erkek yetişkinler yazın gündüz uçarlar ancak dişiler, çıktığı kozanın üzerine toplu halde yumurtalarını bırakamazlar ve bu yüzden uçuramaz.

Çingene Güvesi (Lymantria dispar)

Çingene Güvesinin yaygın nüfusu ve acımasız iştahı, Amerika Birleşik Devletleri’nin doğusundaki ciddi zararlara yol açmaktadır. Çingene Güve tırtılları meşe, titrek kavak ve diğer sert ağaçlardan beslenirler. Yoğun bir istila, meşe bitkilerini tamamen zarar verebilirler ve birbirini takip eden birkaç yıl boyunca bu ağaçlar tamamen yok olabilirler. Dünya Koruma Birliği’ne göre Çingene Güvesi, Dünyanın En İstilacı Yabancı Türlerinden 100’ün içinde yer almaktadır. İlk olarak 1870 yılında ABD’ de ortaya çıkmıştır ve şu anda doğu eyaletlerinin en büyük zararlılarından biri haline gelmiştir.
İlkbaharda larvalar, kış yumurta kütlelerinden çıkar ve yeni yapraklarla beslenmeye başlarlar. Tırtıllar öncelikle geceleri beslenir, ancak bir yıl boyunca yüksek Çingene Güve popülasyonları gün boyunca beslenmeye devam edebilirler. 8 haftalık besleme ve kalıplama işleminden sonra, tırtıl, genellikle ağaç kabuğu üzerinde sallanırlar. Bir ila iki hafta içinde yetişkinler ortaya çıkar ve çiftleşmeye başlarlar. Yetişkin güveler sadece çiftleşip yumurta bırakırlar, beslenmeye vakit ayırmazlar. Larvalar sonbaharda yumurtaların içinde gelişir, ancak kış ayları boyunca yumurtalarında kalırlar ve baharda tomurcuklar açılmaya başladığında ortaya çıkarlar.

Rahibe Güveler (Lymantria Monacha)

Rahibe Güveler ormanlara ciddi hasar verirler. Rahibe Güvesi bilimsel olarak Lymantria monacha adına sahiptir. Doğal olarak bu güve ormanlara zarar verir. Rahibe Güveleri, iğne yapraklı ağaçların üzerinde iğnelerin tabanını çiğneme eğilimindedir ve dokunulmamış Tussock Güve Tırtılları ve Türleriiğnenin geri kalanının yere düşmesine izin verir. Bu alışkanlık, tırtıl popülasyonları yüksek olduğunda olağanüstü iğne kaybıyla sonuçlanır. Diğer birçok Tussock Güvenin aksine, bu tür güvelerin hem erkekleri hem de dişileri aktiftir. Hareket kabiliyetleri, yaprak dökülmesine neden olarak, daha geniş orman menzili üzerinde çiftleşme ve yumurtlamalarını sağlar.Dişiler yumurtalarını 300’e kadar olan kütlelere bırakırlar. Böcek daha sonra yumurta aşamasında kızar. Larvalar, ilkbaharda ortaya çıkar, tam olarak ana ağaçta yeni bir büyüme ortaya çıkar.

Saten Güvesi (Leucoma salicis)

Saten Güvesi alışılmadık bir yaşam döngüsü vardır. Bu tırtıllar yılda iki kez beslenir ve beslemeler arasında hazırda bekletilir. 1920 yıllarında başında bir Avrasya vatandaşının başında, yanlışlıkla Kuzey Amerika’ya gelmiştir ve burada yayılmaya sebep olmuştur. New England ve British Columbia’daki orijinal popülasyonlar yavaş yavaş iç bölgelere yayılmıştır, ancak avlanma ve parazitler bu haşereyi büyük ölçüde kontrol altında tutmaktadır. Saten Güveler kavak, pamuk ağacı ve söğütle beslenirler.
Satin Güveler, her yıl bir nesil ile benzersiz bir yaşam döngüsüne sahiptirler. Yetişkin güveler yaz aylarında çiftleşirler, yumurtlarlar ve tırtıllar yaz sonunda ve sonbaharın başlarında bu yumurtalardan çıkarlar. Küçük tırtıllar, bir kabuk çatlaklarına gizlenmeden ve kış uykusu için bir ağı döndürmeden önce kısa bir süre boyunca beslenirler. Saten Güve, tırtıl formunda, soğukta hayatta kalmak için alışılmadık bir yol olarak yenilir. İlkbaharda tekrar ortaya çıkıp tekrar beslenirler, bu kez Haziran ayında göz atmadan önce yaklaşık 2 inç tam boyutuna ulaşırlar.

Kesin Tokmak Güvesi (Orgyia definita)

Kesin Tokmak Güvesi, ormanlarda ki yaprak döken ağaç yaprakları ile beslenirler ve tırtıl boyunca ortak bir isme sahiptirler. Bazı türleri, larva için daha açıklayıcı bir isim olan Sarı Başlı Tussock olarak adlandırılır. Aslında, sarı olan tırtıl kafasından daha fazlasıdır, fırçaya benzer tüy tutamları da çarpıcı sarı renktedir. İsimleri ne olursa olsun, bu tırtıllar huş ağacı, meşe ağacı, akçaağaç ve fesleğenlerin üzerinde ziyafet yaparlar. Yaz mevsiminde veya sonbaharın başlarında kozadan çıkıp yumurtalarını kitlelere biriktirirler. Dişiler kış boyunca yumurta kitlelerini vücudundan tüylerle kaplarlar ve yumurta biçimindedirler. Yeni tırtıllar tekrar yiyecek bulunduğunda ilkbaharda yumurtadan çıkarlar. Kesin Tokmak Güvesi, ürün yelpazesinin çoğunda yılda bir nesile sahiptir, ancak erişebileceği en güney bölgelerinde iki kuşak üretebilir.

Douglas Köknar Tomurcuk Güvesi (Orgyia pseudotsugata)

Douglas Köknar Tomurcuk güvesi, her zaman yeşil bitkilerle beslenirler. Bu güveler, ladin, gerçek köknarların ve tabii ki, köknarlarının başlıca savunucularıdır. Bu güvelerin büyük istilası ağaçlarda ciddi hasara neden olabilir veya hatta ağaçları tamamen öldürebilir. Her yıl tek bir nesil yaşarlar, baharın sonlarında yeni bir büyüme gerçekleştiğinde, ev sahibi ağaçlarda larva kuluçkalık olarak yaşarlar. Tırtıllar olgunlaştıkça her bir ucunda karakteristik koyu renk tüy tutamları geliştirirler. Yaz ortasından yaz sonuna kadar tırtıllar patlar. Yetişkinler yaz sonlarından ölmeye başlarlar. Dişiler sonbaharda birkaç yüz kütlede yumurta bırakırlar. Douglas Köknar Tomurcuk Güvesi, yumurtalara kadar ılımaya başlar ve ilkbahara kadar bir diyapoz durumuna girer.

Çam Güvesi (Pine Tussock Moth)

[güve 3]Çam Güvesi, tırtıl ömrü boyunca yazın sonunda ve bir sonraki baharda olmak üzere iki kez beslenirler. Tahminen çam yaprakları ve ladin gibi diğer iğne yapraklı ağaçlarla beslenirler. Çamın yumuşak iğnelerini tercih eder ve yıllarca yüksek tırtıl popülasyonları sırasında, tüm çam fıstığı yapraklarını dökebilirler. Çam güveleri, Kuzey Amerika’ya özgüdür, ancak yine de orman yöneticileri için endişe verici bir türdür.
Tırtıllar yaz aylarında ortaya çıkarlar. Saten Güvesi gibi, Çam Güvesi, tırtıl kış uykusunda bir ağın dönmesi için beslenmekten bir mola verir ve bu ipek uyku tulumu içinde bir sonraki ilkbahara kadar kalırlar. Tırtıl, sıcak havalar döndükten sonra haziran ayında yavrulanarak beslenmeyi ve erimeyi bitirirler.

Kaynakça:
ccamlr.org
nrcresearchpress.com
jstor.org

Yazar: Özlem Güvenç Ağaoğlu

Bunları da beğenebilirsin
Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Bu web sitesi deneyiminizi geliştirmek için çerezleri kullanır. Bununla iyi olduğunuzu varsayacağız, ancak isterseniz vazgeçebilirsiniz. Kabul etmek Mesajları Oku