İlk kez 20 milyon yıl önce görünen tarih öncesi bir canavar köpekbalığı olan megalodon, şimdiye kadar yaşayan en büyük et yiyen bir balık türüdür. 1600’lerde Doktor Nicholas Steno, insanların yılanlara veya ejderhalara ait olduğunu düşündüğü gizemli dil taşlarının köpekbalığı dişlerine benzediğini fark etti. O zamandan beri modern köpekbalıklarını gözlemleyerek ve fosilleşmiş megalodona ait kısımları inceleyen bilim adamları bu yaratığın büyüklüğünü, yaşam alanı, diyet ve neslinin tükenme nedenlerini araştırdılar. Megalodon, günümüzün büyük beyaz köpekbalığı boyutunun en az iki veya üç katı olan nesli tükenmiş bir köpek balığıdır. Ölüm nedenleri hakkında, bu yaratığın hala okyanusun derinliklerinde saklanıp saklanmadığı, sürekli tartışılmaktadır. Bilim adamları, kemiklerdeki megalodon diş izleriyle fosilleşmiş balina kemiklerini incelediğinde 7 metrelik bir ağzı olan bir megalodon köpekbalığı için balinaların kolay bir yem olduğunu keşfetmişlerdr. Bu köpek balıkları üreme için ılık suları tercih eden, ancak genellikle denizde derin sularda yaşayan canlılardır.
Süper Boyutlu Köpekbalığı
Bilim adamları bir megalodonun büyüklüğünü dişlerinin ve omurgasının fosillerinden tahmin etmektedirler. Köpekbalığı iskeletleri ölümden sonra hızla parçalanan ve sadece nadiren fosil olarak hayatta kalan kıkırdaktan oluşurlar. Ancak yüzlerce fosil megalodon dişi ve aynı zamanda omurgasının centey adı verilen kemik parçaları bulunur. Bunları modern köpekbalıklarıyla karşılaştıran bilim adamları megalodonun yaklaşık 45-60 feet uzunluğunda veya bir okul otobüsüyle aynı boyutta büyüdüğünü ve 50 ila 77 ton ağırlığında olduğunu tahmin ediyorlar. Ayrıca 18 cm yüksekliğe 
ve bir kilo ağırlığa kadar bulunan megalodon dişlerinin, ön sıradaki 46 dişe sahip ve çoğu köpekbalığı altı sıra dişe sahip olduklarından, bilim adamları 7 ayak genişliğinde bir ağızda toplam 276 diş olduğunu düşünüyorlar.
Sıcak Su Yüzücüleri
Megalodonlar, tarih öncesinde dünyanın sıcak okyanuslarında yaşamıştırlar. ABD, Japonya, Avrupa, Avustralya ve Afrika dâhil olmak üzere dünyanın birçok yerinde megalodon fosilleri bulunmuştur. Paleontologların fosillerni inceleyen bilim adamları, sıcak kıtalararası okyanuslarda dev köpekbalığı yüzdüğü sonucuna vardılar. Eğer megalodonun yaşam alanı bugünün büyük beyaz köpekbalıklarınınkiyle aynıysa karada derin sularda yaşar ve üremek için ise daha sıcak, daha sığ suları seyahat ederlerdi. 2009 yılında Panama’da bilim adamları, yavru megalodonunun fosilleşmiş dişlerini içeren bir megalodon yuva keşfettiler. Bu kanıt, Güney Carolina’da daha önce bir üreme alanı kanıtı ile birlikte bir yavru megalodonunun yaklaşık 20 fit uzunluğunda ya da büyük bir beyaz köpekbalığı boyutunda olduğunu tahmin etmelerini sağlamıştır.
Oligosen döneminde, okyanuslar soğumaya başladı. Yavaş yavaş, orta enlem sıcaklığı yaklaşık 15 santigrat derece veya 27 derece fahrenhayt düşüşü gördü. Megalodon dişleri daha sıcak sularda bulunduğundan, daha düşük sıcaklıklara tolerans göstermemiş olabilir. Süper kıta Pangaea dağılıyordu ve sonunda sahip olunan tanıdık kıtalarla sonuçlandı. Panama İsthmus 7 milyon ile 3 milyon yıl önce deniz yüzeyini kırdı. Bu Kuzey ve Güney Amerika’ya katıldı ve muhtemelen Megalodon için kritik bir göç deniz yolunu kesti.
Büyük Miktarlarda Yemek Yiyorlar
Balinalar, foklar, denizaslanları, morslar, diğer büyük deniz memelileri ve balıklar, megalodon yiyeceğinin bir parçasıydı. Megalodon dişlerine uyan tırtıklı ısırık izlerini gösteren balina kemik fosilleri, megalodonun av 
hayvanı olduğunu göstermektedir. Çeneleri o kadar güçlüdür ki balina kafatasını kolay ezebilirdi. Günümüzdeki büyük köpekbalıkları gibi megalodon da muhtemelen diğer deniz memelilerini ve balıkları yedi; derin sulardan hızla yukarı doğru yüzerek onları şaşırttılar. Bilim adamları megalodon köpekbalıklarının günde 2500 kilodan fazla yemek yediğini düşünüyor.
Soyunun Tükenmesi
Megalodon köpekbalıklarının soyu yaklaşık 2 milyon yıl önce tükendi. Bazı bilim adamları, son buz çağındaki okyanus sıcaklıklarının düşmesinin, ana gıda kaynağı olan balinaları, megalodon köpekbalıklarının takip edemediğinden, daha soğuk alanlara göç etmesine izin verdiğini düşünüyor. Bu bilim adamları aynı zamanda büyük beyaz köpekbalıklarının, orkların ve diğer avcıların, sonunda türlerin öldüğü pek çok genç megalodon köpekbalığı öldürdüğünü öne sürüyorlar. Diğer bilim adamları, okyanusların megalodon köpekbalıklarının hayatta kalması için fazla üşüdüğünü düşünüyor. Her ne kadar megalodon büyük bir beyaz köpekbalığı gibi gözükse de bilim adamları, hala iki hayvanın doğrudan ilişkili olup olmadığını veya megalodonun doğrudan bir ilişkisi olup olmadığını ve evrimsel bir çıkma olup olmadığını bilmiyorlar.
Buzulların ilerlemesiyle 650 metreye kadar deniz seviyesi düşüşü yaratarak dünya’nın su kaynağından büyük miktarda azalma olmuştur. Megalodon yavruları sığ ve ılık kıyı alanlarının kurumasıyla, , avcılar tarafından avlanma riskleri sebep olduğu düşünülmektedir. Miyosen döneminde, yaklaşık 16 milyon yıl önce Megalodonlar ortaya çıktı. Yaklaşık 1.6 milyon yıl önce Plio-Pleistosen döneminde soyu tükenmiş olduğuna inanılmaktadır. Pliyosen döneminin sonuna kadar, deniz tabanından tropik sulara besin maddesi ekleyen bir su birikintisi vardı. Bu durgunluk okyanus tabanı genişlediğinde durdu ve besinleri getiren Körfez Çayı’nın yavaşlamasına neden oldu. Bu artış olmadan desteklenebilecek organizmaların miktarı ve türleri büyük ölçüde azalır ve megalodon açlıktan ölmüş olabilir.
Kaynakça:
Florida Tabiat Tarihi Müzesi: Megalodon-Yaşayan En Büyük Köpek Balığı
San Diego Doğal Tarih Müzesi: Carcharodon Megalodon
Cabrillo Deniz Akvaryumu: Megalodon Nasıl Çalışıyor?
Yazar: Özlem Güvenç Ağaoğlu