Kaynaklara göre, ilk Olimpiyat oyunları M.Ö. 776 yılında düzenlendi. Olimpiyat oyunlarından başka bir panhelenik yarışma kesinlikle duyulmamıştır. Bu oyunlara Yunan dünyasının tüm kentlerinden gelen atletler katılırlardı. İlkçağ’ın Olympia kentinde olduğu gibi, günümüzde de olimpiyat oyunlarının açılışı atletlerin yanan bir meşaleyi taşımasıyla yapılır.
Olympia’da ileri düzeyde atletler beş spor dalını içeren pentatlonda yarışırlar. Bunlar, uzun atlama, disk atma, cirit atma, koşu ve güreştir. Disklerin üzerlerine sportif sahneler işlenirdi. Cirit, günümüzdeki gibi atılmazdı. Atlet, iki parmağını sopanın üzerine sabitleştirilmiş deriden ince uzun bir kayışın sapına geçirirdi. Bu ona ciriti daha şiddetli fırlatma olanağı verirdi.
Atletler çalışmalarına başlamadan önce vücudunu yağla ovardı. Çalışma bittikten sonra yağı vücudundan “Strigilis” adı verilen maden bir çubukla kazıyarak çıkarırdı.
Atletler güreş de ederlerdi. Rakibini üç kez yere atan kazanırdı.
Yarışmanın en sert sporu pankreastı. Boks ile güreşin bir karışımıydı. Her tür vuruşa izin vardı. Yalnızca, rakibi öldürmek ya da kör etmek yasaktı. Hakem, hile yapanlara sopasını atarak müdahale ederdi. Yarışmanın sonunda hakem, kazanan atletin alnına kırmızı yünden bir bant takar ve ona bir dal verirdi. Oyunların en son gününde kazanan atletler Zeus Tapınağı’nın önünde toplanır ve başlarına zeytin dalından taç takarlardı.
Yunanlılar atlı spor da yaparlardı. Biniciler ata eyersiz binerlerdi. Atlı sporlar ve araba yarışları hipodromda yapılırdı.
M.Ö. 5. yüzyılda olimpiyatlara çocuklarda katılmaya başlamıştır. Bir pist boyunca üç dalda yarışırlardı. Bunlar, güreş, boks ve koşuydu. Silahlı koşuya yalnızca yetişkinler katılırdı.
Yazar: Semahat Göker