Arte Povera,
1960’ların ikinci yarısından 1970’lerin ilk yıllarına kadar var olmuş bir İtalyan sanat hareketidir. Siyasi sorunlara sanat yoluyla meydan okuyan on iki sanatçının katıldığı sanatçılar grubunun lideri, İtalyan sanatçı ve eleştirmen Germano Celant’tı. İtalyancada “yoksullaştırılmış sanat” ya da “yoksul sanat” anlamına gelen “Arte Povera“, heykeller ve diğer sanat formlarını oluşturmak için toprak, eski giysiler, ip, kaya ve kağıt gibi geleneksel olmayan materyalleri kullanan bir hareketti. Grubun yağlı boya ve tuval yerine ele geçen her türlü nesneyi kullanması, 1950’lerde Avrupa’ya egemen olan ana akımlara karşı bir tepkiydi.
Yoksul Sanat‘ın ana fikirlerinden biri, o dönemde Avrupa’da çok yaygınlaşmış olan galeri sistemine meydan okumaktı. Arte Povera, sanatçılara geleneksel uygulamaların ve malzemelerin kısıtlaması olmaksızın kendilerini ifade etmelerini sağladı. Sergilenen heykelleri ve sunumları yaratmak için basit günlük malzemelerin kullanılması, insanların sanat eserleriyle kolayca ilişki kurabilmelerini sağladı. Ayrıca, bu basit zanaat malzemelerinin kullanılması, daha rafine edilmiş profesyonel malzemelerle kontrast yaratılmasına yardım etti. Germano Celant, modernitenin, bellek ve geçmiş için bir tehdit olduğuna inanıyordu.
Teknolojik modernizme karşı koyarken, Arte Povera, Amerikan minimalizmi gibi modern sanatın ideallerini reddetti ve bunun yerine yeni ve eski efsanelerin gücünü değerlendirdi. Bu, modernitenin toplum üzerindeki etkilerinin net bir biçimde görülmesini sağladı.
Dallar, paçavralar, toprak ve taşlar gibi günlük malzemeleri kullanan Arte Povera sanatçıları, modern sanatı reddetti ve onun bireyselleşmenin ve duyguları ifadenin yetersiz bir kanalı olduğunu ileri sürdü. Ayrıca, modern sanatı, konvansiyonel resmin gelenekleri tarafından sınırlandırılmış olarak görüyorlardı. İtalyan sanatçılar, gündelik şeylerin ve materyaller dünyasının normal yaşamla daha alakalı olduğunu ve sanat için daha anlamlı olduğunu savundular.
Bu hareketin önde gelen sanatçıları arasında Mario Merz, Jannis Kounellis, Giovanni Anselmo, Emilio Prini, Luciano Fabro yer almaktadır.
Kaynakça:
-Robert Lumley, “Arte Povera”, London: Tate Pub, 2004.
-Giovanni Lista, “L’Arte Povera”, Cinq Continents Éditions, Milan-Paris, 2006.
-Germano Celant, “Arte Povera: History and Stories”, Milan: Electa, 2011.
Yazar:Oben Güney Saraçoğlu