İspanya’nın Fuendetodos şehrinde orta sınıf bir ailenin mensubu olarak 1746’da dünyaya geldi. Sanat çalışmalarına genç yaşta başladı. Yeteneklerini geliştirmek için İtalya’nın Roma kentinde zaman geçirdi.
1770’lerde Goya, İspanyol kraliyet ailesi için mahkemede çalışmaya başladı. Asaletle görevlendirilmiş portrelerine ek olarak, çağının sosyal ve politik sorunlarını eleştiren eserler ortaya çıkarttı.
Sanat eğitimini İtalya’ya seyahat ederek ilerletmeye çalıştı. Parma Güzel Sanatlar Akademisi tarafından düzenlenen yarışmaya katıldı ve birincilikle kazandı.
1774’te Santa Barbara’daki Royal Goblen fabrikası için bir dizi karikatür üretmek üzere görevlendirildi. Bu resimler, çağdaş İspanyol hayatından sahneleri, hafif tonlu Rokoko tarzında tasvir ediyordu. Velazquez’ın kraliyet koleksiyonundaki resimlerinden sonra bir dizi gravür üzerinde çalışmaya başladı.
Portre çalışmalarını manzara resimlerine, tercih eden sanatçı, zamanla ilgisini bireylerin iç dünyasına yöneltti.
1780’de San Fernando Kraliyet Akademisi’ne kabul edilerek statüsünde yükselmeye devam etti. Goya, kraliyet çevresinde birçok kişiden komisyon kazanarak bir portre sanatçısı olarak itibar kazanmaya başladı. “Osuna Dükü, Düşesleri ve Çocukları” (1787-1788) gibi eserler, Goya’nın ayrıntılarını gözler önüne sermektedir. Yüzlerinin ve giysilerinin en küçük unsurlarını ustalıkla ele almıştır.
Goya’nın geniş, görünür fırça darbeleri kullanması, empresyonizmin spontane tarzının yolunu açmıştır. Öznel ve yaratıcı sanatı modernizme doğru önemli bir adım olmuştur.
Baskılarında savaş, yolsuzluk, sosyal hastalıklar ve kökleşmiş batıl inançlar gibi olayları eleştirerek kullanmıştır.
Dağlama ve su kabartmasındaki başarıları ile ünlenmiştir. Kariyeri boyunca dört büyük baskı portföyü yaratmıştır: Caprichos, Proverbios, Tauromaquia ve Savaşın Felaketleri. Eserler sanatçının özgünlüğünü, gününün sosyal ve politik olayları hakkındaki gerçek düşüncelerini yansıtmaktadır. Onun gravürlerinin konusu, rüya gibi, grotesk, belgesel, hayali, esprili ve sert hicivlidir.
Koyu renkleri, bilhassa siyahı, geniş ölçüde kullanmıştır. Goya’nın tabloları onun yaratımlarının en karanlık ve en gizemli eserleri arasındadır. Madrid’in eteklerinde bulunan çiftlik odasından (“Siyah Resimler” olarak adlandırılan) 14 resim dizisi, şiddet, çaresizlik, kötülük ve özlem imajı içeriyor. Onlar toplumla birlikte hayal kırıklığına uğramış ve kendi aklı ile mücadele eden, sağır bir sanatçının kötümser ifadeleridir.
Modern sanatın babası, kişisel ifadenin ve bağımsız ruhun gerçek devriminin sinyallerini vermiş olan Goya, 1828’de geçirdiği bir kalp krizi sonunda hayata gözlerini kapamıştır.
En Önemli Eserleri:
Madrid Ayaklanmasında Kurşuna Dizilenler, Dev Heykel, Bileyci, 1808 Ayaklanması, Şemsiye, Satürn Oğullarını Yerken, Okuyan Adamlar, Gülen Kadınlar, Çıplak Maya
Kaynakça:
http://www.theartstory.org
Yazar: Börte Büşra Yavuz