İri bir karga türüdür. Gagaları oldukça kalın ve güçlüdür. Her tarafı siyahtır ve tüyleri oldukça parlaktır. Çok güçlü bir kuştur. Kanat vuruşları çok hızlıdır; çok iyi bir uçucudur. Avlanmayı severler. Genellikle yerdeki böcekleri, civcivleri ve diğer küçük canlıları yakalamak için keskin dalışlar yaparlar.
Çok hızlıdırlar ve çok seri hareket edebilirler. Avlanmada çok başarılıdırlar, aç kalmamak için sürekli avlanırlar. Yiyecek konusunda ayrım yapmazlar hemen her şeyi yiyebilirler. Kursakları olmadığı için sürekli açlık hissederler. Bu yüzden sürekli avlanmak, yiyecek bir şey bulmak zorundadırlar. Gagaları çok güçlü olduğu için yakaladıkları avlarını parçalamakta zorluk çekmezler. Özellikle dağlık bölgelerde, yüksek yaylalarda ve kayalık ormanlarda yaşarlar.
Kuzgunlar eşlerine karşı çok vefalı kuşlardır. Bir ömür boyu aynı eşle hayatlarını sürdürürler. Bazı insanların eşlerine 
karşı gösteremediği sevgiyi, vefayı Kuzgunlar fazlasıyla gösterir. Kuzgunlar, çok uzun yıllar yaşayabilirler. Eğer bir kimse tarafından öldürülmezlerse veya başka yabani hayvanlar tarafından öldürülmez veya yaralanmazlarsa, bin yıl kadar yaşayabilecekleri söylenir. Bir rivayete göre, yaş dala konan Kuzgunun hayra, kuru dala konan Kuzgunun ise şerre delalet ettiğine inanılır.
Kuzgunlar, kötü sesleriyle de anılmaktadırlar. Hatta klasik divan şiirinde genellikle kötü sesiyle ünlü Kuzgun ile güzel sesiyle ünlü Bülbül arasındaki zıtlıklardan faydalanılır. Kuzgunun bütün sevimsiz ve çirkin hareketleri rakibe benzetilir ve rakip kuzgun olarak anılır. Eski şiirlerde, Kuzgun genellikle; talihsizliğin, uğursuzluğun, ve kötü hasletlerin bir sembolüdür.
Yazar:Hamza Hatipoğlu