Rakun, orta büyüklükteki ayı benzeri memeli türüdür. Kürkü gri ve kahverengidir, gözleri çevreleyen siyah bir maske ve maskenin dış tarafındaki beyaz kürk, burnunun etrafında ve burnundan alnına uzanan bir şerit vardır. Siyah pençelerinin her birinin halka, gür kuyruğu ve beş parmağı vardır. Onun pençeleri insan eline bir ölçüde benzemektedir. Ayak parmakları esnektir. Birbirlerini tutmaları ve çekmeleri için ona yardım eder. Rakun mükemmel bir tırmanıcıdır ve bir ağaca ters ve düz olarak tırmanabilir.
Rakun, Kuzey Amerika’nın yerli hayvanıdır. Amerika Birleşik Devletleri’nin yanı sıra Meksika, Kanada ve Güney Amerika’nın kuzeyi boyunca yaşamaktadır. 20. yüzyılda dünyanın başka yerlerinde tanıtıldı ve şimdi Rusya, Almanya ve Japonya’da yaygın olarak bulunmaktadır. Rakunlar, soğuk otlaklardan sıcak tropikal bölgelere kadar geniş bir yaşam alanı yelpazesinde yaşayabilirler. Suya yakın olmaları ve nemli ormanlık alanda yaşamayı tercih etmelerinin yanı sıra tarım arazileri, banliyö ve kentsel alanlarda da yaşamak zorunda kalmışlardır.
Rakunlar çoğunlukla yalnız yaşarlar. Kış aylarında rakunlar, birkaç hafta boyunca dişinin tek başına yaptığı yuvada kalırlar. Yuvalarını dut ağaçlarına inşa etmeyi tercih ediyorlar, ancak ağaç çukurları, mağaralar, ıssız binalar, garajlar, ahırlar, yağmur kanalizasyonları veya evlerin kullanılmayan bölmelerine de yuva yapabilirler. Rakunlar, tıslama, çığlık, düdük, hırıltı ve karga gibi çeşitli sesler çıkarırlar. Güçlü yüzücülerdir. Fakat isteksizdirler. Çünkü kürkleri su geçirmez olmadığından su onları daha ağır yapar. Rakunlar, yiyecek bulmak için ihtiyaç duydukları kadar fazla yolculuk yapmazlar.
Rakunların beslenmeleri yaşadıkları kendi ortamlarına bağlıdır. Genellikle meyve, bitki, fındık, çilek, kemirgen, kurbağa, yumurta, böcek ve kereviz yerler. Kentsel bir ortamda beslenmeleri çöp atıklarıdır. Beslenmelerinin çoğunu bitkiler oluşturmaktadır. Çiftleşme mevsimi sırasında, erkekler dişilerin yuvalarını kapsayacak şekilde bölgelerini sıklıkla kapatırlar. Rakunlar çokgenseldir ve çiftleştikten sonra erkekler ve dişiler tekrar ayrılırlar. Üreme mevsimleri şubattan haziran ayına kadar devam eder. Kuzey popülasyonları genellikle güneydekilerden daha erken doğurur. Yaklaşık 2 aylık bir gebeliğin ardından, dişi 4-5 yavru doğurur. Yaklaşık 20 haftalıkken, yavrular gece boyunca anneleriyle beslenirler ve onunla birlikte yaşarlar. Sütten kesilme yaklaşık 70 gündür.
Rakunlar çok az yırtıcıdır, ancak pumalar, çakallar tarafından saldırıya uğrayabilirler. Hastalık, enfeksiyon ve araba kazaları başlıca tehditlerdir. Rakun için genel nüfus tahmini yoktur. Bu tür Kuzey ve Orta Amerika’da nüfus artışının artmasıyla genellikle oldukça yaygındır. Kafkasya bölgesindeki tahmini nüfusları yaklaşık 20.000 civarıdır. Almanya’da 2017 yılında tahmini sayı bir milyondan fazladır.
Rakunlar birincil avlarının popülasyonlarını kontrol ederler. Örneğin; böcek veya istiridye yediklerinde, bu bir popülasyonu büyük ölçüde etkileyebilir.
Rakunun bilimsel adı Procyon lotor olsa da, ayı ailesinin yakın akrabasıdır. Rakunlar kedilerden daha zekidir.
Christopher Columbus rakunlar hakkında araştırma yapan ve yazı yazan ilk kişidir.
Bir rakun, ağaçlara tırmanmak için arka ayaklarını 180 derece döndürebilir. Bir rakun yemeğini yemeden önce ellerini yıkar. Su yoksa, kalıntıları diliyle temizler. Rakunlar yüksek asidik içerik nedeniyle domates yemezler.
Yazar: Osman Uçar