Tekrarlayan düşüklerde; normal hayatta olduğu gibi fiziksel aktivite eksikliği, sağlıksız beslenme, sigara ve alkol tüketimi gibi, faktörler elde edilen sonuçlara müdahale eden faktörlerdir. Tıbbi anlayış ve hastaları obstetrik geçmişleri hakkında dinleme yeteneği, tedavi için temelde önemlidir. Genetik araştırma tartışmalıdır ve gebe kalma ürünleri ile çiftin karyotipinin kromozomal değerlendirmesinden oluşur. Amaç, kaybın etiyolojisini belirlemektir ve çiftin gelecekteki rehberliği için faydalı olabilir. IVF-PGT uygulaması konusunda fikir birliği yoktur ve bu seçenek duruma göre tartışılmalıdır. Ekstrem durumlarda bağışlanan gametleri kullanan IVF son seçenek olabilir.
Diğer tromboz risk faktörleri olmayan RPL’li hastalar, kalıtsal trombofililer açısından taranmamalıdır ve pozitif taraması olanların mevcut tedaviden hiçbir faydası yoktur. Erken düşük için rutin olarak araştırılması gereken tek trombofili APS’dir. Önerilen tedavi, gebelik teşhisi konulurken başlatılan profilaktik bir dozda düşük doz AAS preconception ve DMAH kullanımıdır.
RPL’li hastalar için immünolojik faktörlerin taranması önerilmez. Ayrıca, venöz immünoglobulin veya kortikosteroidlerin ampirik olarak kullanılması önerilmemektedir. ESHRE’ye göre sadece antinükleer antikor prognostik amaçlar için sipariş edilebilir. Konjenital uterin anomalilerin taranması, RPL öyküsü olan kadınların araştırmasının bir parçasıdır. Nükleer manyetik rezonans, teşhis için altın standarttır. Cerrahi olarak düzeltilebilen ve prognozu iyileştirilebilen tek bulgu septat uterusdur. 
Servikal yetmezlik tanısı klinik geçmişe dayanır. Klasik tedavi, ilk trimester morfolojik ultrasondan 12 ila 16 hafta sonra transvajinal serklajdır. RPL’li hastalar endometrial kavite değerlendirmesinden geçmelidir. Altın standart histeroskopidir. Submukozal fibroidleri, endometriyal polipleri ve sineşi RPL ile ilişkilendiren sınırlı kanıt olmasına rağmen, diğer tanımlanabilir faktörler olmaksızın RPL’li hastalarda cerrahi düzeltme önerilmektedir.
PKOS hastaları ve bunlarla ilişkili endokrin bozuklukları için araştırma ve tedavi yararı yoktur. Tiroid değerlendirmesi serum TSH ve anti-TPO ile yapılmalı ve klinik hipotiroidizm tedavi edilmelidir. Prolaktin için test, hiperprolaktinemi belirtilerinin yokluğunda endike değildir, ancak bu durum teşhis edilirse tedavi endikedir. D vitamini testi rutin olarak önerilmemektedir, ancak RPL’li kadınlarda gebelik öncesi danışmanlığı, bu popülasyonda hipovitaminoz D’nin yüksek prevalansı nedeniyle profilaktik D vitamini takviyesini içerebilir.
Tekrarlayan gebelik kaybı (RPL) çiftlerin% 0.8-1.4’ünü etkiler ve bu prevalans yaşla birlikte artar. Bununla birlikte, etiyoloji genellikle bilinmemektedir ve çoğu tedavi güçlü kanıtlarla desteklenmemektedir. RPL’nin nedenlerini araştıran birçok inceleme vardır. Hormonal durum, spermatozoa morfolojisi ve DNA parçalanması, immünolojik durum, uterus değerlendirmesi, trombofili ve diğerleri. Son zamanlarda, çoğu iyi kanıta sahip olmayan farklı tedavi türleri ortaya çıktı. Örneğin antikoagülanlar, aspirin, kortikosteroidler, progesteron ve antioksidanların kullanımı ve psikolojik destekten bahsedebiliriz. Anöploidi için implantasyon öncesi genetik test ve intrasitoplazmik olarak seçilmiş sperm enjeksiyonu gibi bazı prosedürlerin sonuçları etkileyeceği ve RPL yönetimine yardımcı olacağı tartışılmaktadır.
Risk Faktörleri
Yaşam tarzı ve hatta çevresel maruziyet gibi bazı kişisel faktörler, obstetrik komplikasyonlar ve gebelik kaybı ile ilişkilendirilebilir. İleri anne yaşı, RPL için literatürde en iyi bilinen risk faktörlerinden biridir. Erken gebelik kayıplarının yaklaşık % 50-70’i kromozomal anormalliklerle ilişkilidir ve bunların insidansı anne yaşı ile artarak 40 yaşın üzerindeki kadınlarda % 50’ye ulaşır. Avrupa İnsan Üreme ve Embriyolojisi Derneği (ESHRE), kadınların 40 yaşından sonra en yüksek düşük riski konusunda bilgilendirilmelerini önermektedir.
Obezitenin kadınların üreme sağlığı üzerinde de önemli bir etkisi vardır. Yüksek vücut kitle indeksi (BMI) infertilite tedavilerinde daha kötü sonuçlar ve daha yüksek gebelik kaybı insidansı ile ilişkilidir. Obez kadınlarla yapılan bir çalışmada, obez olmayan kadınlara göre daha yüksek sıklıkta öploid düşükler görülmüştür (% 58’e karşı % 37). Bu muhtemelen obezitenin diyabet, hipotiroidizm ve polikistik over sendromu gibi çeşitli endokrin bozukluklarla ve muhtemelen endometriyal değişikliklerle ilişkisinden kaynaklanmaktadır.
Royal College of Obstetricians and Gynecologists (RCOG), düşük, ölü doğum, preeklampsi, diyabet ve doğum sonu kanama riskinin artması nedeniyle gebelik öncesi kilo kaybını önermektedir. Düzenli fiziksel aktivite uygulaması, obstetrik sonuçta iyileşme sağlar; ancak, egzersizin RPL’li hastalarda etkisini araştıran hiçbir çalışma yoktur. Sigara içmek trofoblastik işlevdeki kusurlarla ilişkili görünmektedir, bu nedenle kötü obstetrik prognoza ek olarak gebelik kaybı riskini arttırmaktadır. 
Yardımlı üreme toplumları, canlı doğum şansı üzerindeki olumsuz etkisi nedeniyle sigarayı bırakmayı önermektedir. Birkaç çalışma, gebelik sırasında alkol almanın da gebelik kaybı riskini artırdığını göstermiştir. Hamilelikte içme için güvenli bir doz olup olmadığını belirlemek için daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmasına rağmen, RPL’li çiftlere alkol almamaları için öneriler vardır.
Kafein kötüye kullanımı, doğurganlığı da etkileyebilir ve gebelik kayıpları için bir risk faktörü olabilir. Yüksek kafein seviyelerinin yutulması (günde 500 mg veya günde> 5 fincan) doğurganlığın azalması ile ilişkilidir. Hamilelik sırasında günde 200 ila 300 mg (2-3 bardak) içmek düşük yapma riskini artırabilir. Bu nedenle, kafein tüketimini azaltmak için bu nüfusa rehberlik etmek mantıklı görünüyor.
Çevresel maruziyeti RPL için bir risk faktörü olarak değerlendiren az sayıda çalışma, bunlardan biri ağır metallere maruz kalmanın ve mikro besin eksikliğinin gebelik kaybına neden olabileceğini düşündürmektedir. Başka bir çalışma, yüksek konsantrasyonlarda organoklorlu pestisit alımının RPL ile ilişkili olabileceğini düşündürmektedir.
Geçmişte, stresin üreme sonuçlarının kötüleşmesi ile ilişkili olabileceği öne sürülmüştü. RPL hastalarında daha yüksek bir depresyon prevalansı vardır. Ancak bu tablonun RPL’nin nedeni veya etkisi olup olmadığı bilinmemektedir. Amerikan Üreme Tıbbı Derneği (ASRM) keder, üzüntü, depresyon, anksiyete ve suçluluk duygularına daha yatkın olan bu kadınlara psikolojik destek önermektedir.
Kaynakça:
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/pregnancy-loss-miscarriage/symptoms-causes/syc-20354298
https://www.eshre.eu/-/media/sitecore-files/Annual-meeting/London/London/PCC/Syllabus-PCC-3.pdf?la=en&hash=50C10798A04967E1502590ED2D60C0C26CFB36CA
https://obgyn.onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/jog.14083
Yazar: Özlem Güvenç Ağaoðğu