Velazquez, 1599 yılında İspanya’nın Seville kentinde Juan ve Jeronima’nın altıncı çocuğu olarak doğdu. Ebeveynlerinden din, dil ve felsefe eğitimi aldı. On bir yaşında iken ressam Francesco Pacheco’nun atölyesinde teknik resim ve edebiyat dersleri alarak kendini geliştirdi. Özellikle oran ve perspektif üzerine çalıştı.
1617’de ressam Aziz Guild’in Lonca’sına kabul edildikten sonra, kendi stüdyosunu kurdu ve Pacheco’nun kızı Juana’yla evlendi.
Velazquez, tarihi sahneleri, portreleri, mitolojik ve kutsal konuları işleyerek saygın eserler üretti.
1622 yılının Aralık ayında, genç Kral Philip IV’ün en sevdiği mahkeme ressamı öldü ve kralın bakanı Olivares Kont-Dükü, boş pozisyon için Velazquez’i çağırdı. İki yıl içinde ailesi ile birlikte Madrid’e taşınması için para ödendi. Kraliyet hizmetine aylık maaş, sağlık yardımı, lojman ve atanan resimleri için ödeme sağlandı.
Velazquez’in çalışma yeri Sevilla’nın önde gelen entelektüelleri, sanatçıları, şairleri ve akademisyenleri için bir buluşma yeri haline geldi.
İnsanları ve durumları gerçekte olduğu gibi göstermek için kendi doğasını ve sanat prensiplerini geliştirdi, aynı zamanda vurgulamak istediği işin parçalarına göre kompozisyon teknikleri kullandı. Serbest fırça darbelerinin kullanımını gevşek ya da sıkı bir şekilde cazip bir atmosfer havasında değiştirdi. Formları renk tonlarıyla tanımlayarak vurgu ile gölge arasındaki karşıtlıkları ortaya çıkardı.
1627’de Kral Philip, en başarılı İspanyol ressamlar için bir yarışma düzenlendi. Resimlerin konusu, Moors’un tarihi sınır dışı edilmesi olarak belirlendi. Yarışmayı Velazquez kazandı ve «Ujier de Camera» ünvanı verildi.
1629’da Cenova’ya giden Velazquez, birkaç yıl süre ile İtalya’nın önemli sanat merkezlerini dolaştı ve 1631 yılının Ocak ayında Napoli’ye gitti. Seville’deki çıraklık döneminden beri hayran olduğu ve eserleri üzerindeki etkisinin baskın olduğu Tiziano Vecelli ‘nin çalışmalarını gördü. Birçok ustanın eserinin bulunduğu Floransa ve Roma’yı da ziyaret etti. Yaklaşık bir yıl Roma’da kaldı, burada ana resimleri kopyaladı ve kendi tuvalinde çalıştı.
İspanya’ya dönen Velazquez, 1634’te Buen Retiro sarayını dekore etmek için çalıştı. 1651’de San Luca Akademisi’nde bir yıl kadar öğretim üyeliği yaptı. 1659’da Santiago nişanının en büyük rütbesini aldı. Böylece asalet ünvanına da sahip oldu. 1660’da Madrid’te hayata gözlerini yumdu.
En önemli eserleri:
Baküs, Çarmıha Gerilme, Ayna’da Bir Venüs, Beyaz At, Masadaki Köylüler, Breda’nın Teslim Olması, Sarhoşlar, Emmaus’ta Akşam Yemeği ile Mutfak Sahnesi, Bebek Margarita, Kraliçe Isabel, Genç Köylü Kızı, Kahvaltı, Meryem Ana ve Mesih İsa, Demokritos, Cüce Sebastian de Morra, Breda’nın Teslimi, Zaragoza, Aziz Thomas, Prens Baltasar Carlos, Aziz Rufina, Seville Su Havzası, Menippus, Villa Medici Bahçesi’nin Görünümü, Üç Müzisyen, Juan Martinez Montanes Portresi, Yusuf’un Kanlı Gömleği, Vulcanus’un Demirci Ocağı, Ezop, Nedimeler, Müneccim Kralların Tapınması, Meryem’in Taçlandırılması, Merkür ve Argos, Pablo de Valladolid’in Portresi, Dikiş Diken Kadın
Kaynakça:
https://www.diegovelazquez.org
Yazar: Börte Büşra Yavuz