Bilgiustam
Bilgiyi ustasından öğrenin

Diyet Polifenollerinin İltihaba Olan Etkileri

0 258

Doğal ürünlerin derin terapötik faydalar sağladığını gösteren kanıtlar gün geçtikçe artmaktadır. Farmasötik endüstrileri, metabolik düzensizlik ve inflamasyon semptomlarını tedavi etmede etkili ilaçlar geliştirmiş olsa da, bu ilaçların çoğu semptom yönetimi ve hedeflenen etkilere odaklanmaktadır. Polifenol bazlı tedavilerle mümkün olan faydalar, hastalığın temel nedenini hedefleyerek birden fazla hastalık durumunu tedavi etme potansiyeli sunmaktadırlar.
Günümüzde hala polifenollerin etkilerinin nasıl tahmin edilebileceği ve bir hastalık durumuna fayda sağlayıp diğerine zarar verebilecek çapraz reaktivitenin olup olmadığı hakkında hala öğrenilecek çok şey vardır. Yine de, bir terapötik maddenin karşılıklı etkilerinin olasılığı, bilinen bir etki geniş ölçekte faydalı olduğunda, polifenol tedavisinin yalnızca bir hedefi kontrol etmeyi amaçladığı duruma göre daha az olasıdır. Pek çok insan ilaçların potansiyel yan etkileri konusunda endişelenirken, bazıları şikayetleri konusunda rahatlamayı polifenoller gibi alternatif tıpta bulmaktadır.

Polifenollerin Enflamasyonun Etkileri

Son literatür, giderek artan sayıda hastalık durumunun kronik inflamasyondan kaynaklandığını göstermiştir. Enflamasyon, vücudun viral veya bakteriyel enfeksiyon, hastalık durumu belirteçleri ve doku hasarı ile sonuçlanan yaralanma gibi çeşitli uyaranlara verdiği yanıttır. Vücut, bu enflamatuar yanıtı, vücudu bu uyaranlardan gelen hasardan korumak için bir bağışıklık yanıtı olarak geliştirmiş ve rafine etmiştir. Genel olarak, bir bireyin bağışıklık tepkisi, yalnızca uyaranın bir sonucu olarak ortaya çıkar. Bu spesifik yanıt, genellikle kısa bir süre için vücudu koruma işlevi gören, ancak daha sonra normal seviyelere dönen artan inflamatuar belirteçlerin akut inflamatuar yanıtına neden olabilir.
Diyet Polifenollerinin İltihaba Olan EtkileriAkut inflamasyonun bazı durumlarda potansiyel olarak ciddi olmasına rağmen zamanla hafiflemesi beklenebilir. Buna karşılık, kronik enflamasyon, tipik olarak hastalık durumları veya hastalığın gelişimi ile ilişkili olan enflamasyon türüdür. Kronik inflamasyon, en sonunda dokularda hasara neden olan inflamatuar belirteçlerin sürekli, sürekli ve tutarlı bir şekilde salınmasıdır. Çoğu durumda, kronik inflamasyon obezite, sürekli stres veya kaygı, diyabet ve yetersiz uykudan kaynaklanır. Otoimmün durumlar, kronik inflamasyondan kaynaklanabilir veya vücutta dolaşan inflamatuar proteinlerin kronik seviyesine katkıda bulunabilir. Çoğu zaman bu, akut inflamasyonda görüldüğü gibi izole bir yer veya yaralanmadan ziyade tüm vücudun inflamatuar yanıtıdır. Ya da vücutta dolaşan kronik inflamatuar protein düzeyine katkıda bulunabilirler.

Enflamasyon Neden Bir Sağlık Sorunudur?

Enflamasyonun hastalık riskindeki rolünü doğrulamak her ne kadar on yıl araştırmayı yapmayı gerektirse de, oldukça mantıklı bir beklenti gibi görünmektedir. Dolaşımdaki inflamatuar belirteçler, vücudun işlemlerini yönlendiren kemokinlerdir. Sadece vücudun bir sorunu tespit etmesine ve bir tepkiye izin vermemesine izin vermek için varlar. Enflamasyon, en doğuştan gelen koruyucu tepkilerimizden birini temsil eder ve bununla birlikte, vücut bir hasar riski tespit ederse, yanıtın yükseleceği mantıklıdır. Bu yüksek inflamatuar belirteç seviyesinin kendisi, yanıtı daha da artıran hasara neden olabilir. Enflamatuar yanıt kronik hale gelir ve vücudun yanıt vermesi için sürekli olarak sinyal veren bir ileri besleme döngüsünde devam eder. Bu sonsuz yanıt döngüsünün etkileri, terapötik müdahale gerektiren hastalık durumu semptomlarına neden olur.
Benzer bir şekilde, sürekli bir stres kaynakları döngüsünde var olmak daha yaygın hale gelmiştir. Bu stres faktörlerinden bazıları şunlardır:
• Yetersiz beslenme,
• Kronik stres,
• Obezite,
• Hareketsizlik ve toksine maruz kalma
Bu koşulların tümü, kronik iltihaplanmaya yol açabilir ve daha fazla doku ve hücre hasarına neden olabilir. Sağlıklı bir yaşam tarzı bu tepkileri hafifletmeye kesinlikle yardımcı olsa da, bazen hastalık durumunun kendisi ideal sağlıklı yaşam tarzına ulaşmayı neredeyse imkansız hale getirir. Seçilen gıdaların türüne dikkat edilmesi, kronik iltihabın azaltılmasına ve sürekli döngünün kırılmasına yardımcı olabilir. Bazı gıdalar ve baharatlar, iltihaplanma sürecine aracılık ettiği gösterilen yüksek düzeyde polifenoller içerir. Özellikle viseral obezite, inflamasyonu ve reaktif oksijen türleri, interlökinler bazı belirteçleri artırabilir.

Polifenoller İltihabı Nasıl Azaltabilir?Diyet Polifenollerinin İltihaba Olan Etkileri

Polifenollerin iltihaplanma seviyelerinin hafifletilmesine yardımcı olabileceği birkaç potansiyel yol vardır: bunlar sinyal yollarındaki hedefleri, reaktif oksijen türlerinin ve reaktif nitrojen türlerinin sınırlandırılmasını içerir. Reaksiyon oksijen veya nitrojen türleri oluşturulduktan sonra, reaktif organik moleküller de oluşturabilir. Bu reaktif bileşikler, hücrelerin genetik materyaline, vücutta özellikle hücre zarlarında bulunan lipidlere ve hücre yapısı ve onarımı için gerekli proteinlere zarar verebilir.
Polifenoller, oksidatif stresi düzenlemek için önemli bir potansiyel gösterir ve bu nedenle iltihabı inhibe eder. Reaktif oksijen türleri (ROS), metabolik reaksiyonlarla kolayca üretilir ve hidrojen peroksit, süperoksit ve hidroksil radikallerini içerir. Bu ROS, nitrojen reaktif türler peroksinitrit üretildiğinden, kan damarlarındaki nitrik oksit ile etkileşime girdiklerinde özellikle zahmetli olabilir vebenzer şekilde, arterlerde dolaşan ROS ve lipidler, ateroskleroz gelişimini kötüleştirebilen oksitlenmiş lipid oluşturmak üzere reaksiyona girebilir.
Flavonoidler gibi bazı polifenoller, süperoksit ve peroksinitriti temizleme yeteneğine sahiptir, böylece onları etkisiz hale getirir ve neredeyse kesin hücre hasarını önler. ROS ve peroksinitritin inaktive edilmesine ek olarak, bazı polifenoller ayrıca bu reaktif türlerin oluşturulması için gerekli metal iyonlarını şelatlayarak aktivasyonlarını inhibe eder. Yapılan birkaç çalışma, polifenollerden etkilenebilecek sinyal proteini ve transkripsiyon faktörü hedeflerini tanımlamıştır. Birçok durumda polifenoller, yalnızca inflamatuar yanıtı değiştirebilen değil, aynı zamanda hücre ölümü genlerinin ekspresyonuna ve metabolik fonksiyona aracılık edebilen bir yanıt dizisi içinde birden fazla proteini hedefler. Başlangıçta enflamasyon üzerindeki etki tartışılacak olsa da, çoklu etkilere neden olan sinyalleşme kaskadlarında önemli örtüşmeler vardır.
Mevcut veri eğilimleri, polifenollerin, kısmen, oksidatif stres koşulları sırasında ifade edilen bir transkripsiyon faktörü olan nükleaz faktörü kappa beta’nın ifadesini düzenlemeye yardımcı olabildiğini göstermektedir. NF, aktif olduğunda DNA’ya bağlanır ve çeşitli proinflamatuar sitokinler için pozitif bir transkripsiyon faktörü olarak işlev görür. Enflamasyondaki bir artış, artan TNF, interlökin-6 (IL-6) ve enzimlerin indüklenebilir nitrik oksit sentaz ve siklooksijenaz 2 seviyelerine neden olabilir. İndüklenebilir nitrik oksidaz sentaz, reaktif nitrojen peroksinitrit ve siklooksijenaz 2 üretiminden sorumludur ve prostaglandinlerin üretimini katalize eder.
Polifenollerin bu faktörlerle etkileşime girme yeteneği, polifenolleri, hem iltihaplanma sonuçlarıyla hem de iltihaplanmaya neden olan hastalıklarla savaşmaya yardımcı olabilecek, potansiyel olarak sağlıklı gıda biyoaktifi olarak tanımlar. Zerdeçal kökünde bulunan bir polifenol olan kurkuminin, NF-κβ aktivasyonunu bloke ettiği, böylece bu yolu bloke ettiği ve NF’yi çekirdekten dışladığı gösterilmiştir. Benzer şekilde, bazı polifenoller, faktörün alt birimleriyle doğrudan etkileşime girerek NF aktivitesini azaltabilir.
Bazı polifenollerin, yüksek seviyelerde eksprese edildiğinde hücreleri reaktif oksijen türlerinin ve inflamatuar belirteçlerin zararlı etkilerinden koruyan Nrf2 transkripsiyon faktörünü aktive ettiği bulunmuştur. Nrf2, oksidatif strese karşı koruyucu mekanizmaların kilit bir indükleyicisidir ve süperoksit dismutaz, katalaz ve glutatyon transferazları gibi enzimlerin artan üretimine yol açar ve bunların tümü üretilen ROS’u modüle etmeye yardımcı olur. Polifenollerin Nrf2’nin nükleer translokasyonunu arttırdığı, böylece oksidatif stres koruyucu genlerin transkripsiyonunun artmasına izin verdiği gösterilmiştir.

Kaynakça:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33794330/
https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fnut.2018.00087/full
https://www.nature.com/articles/ejcn201329

Yazar: Özlem Güvenç Ağaoğlu

Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Bu web sitesi deneyiminizi geliştirmek için çerezleri kullanır. Bununla iyi olduğunuzu varsayacağız, ancak isterseniz vazgeçebilirsiniz. Kabul etmek Mesajları Oku