LASIK Nedir?

LASIK, bir kişinin gözlük veya kontakt lenslere bağımlılığını azaltmak için gözün korneasının yeniden şekillendirildiği cerrahi bir prosedürdür. LASIK, İngilizce Laser-Assisted in Situ Keratomileusis kelimesinin baş harflerinden oluşturulmuştur ve bu kelimenin Türkçe karşılığı olarak Lazer eşlikli korneanın yerinde şekillendirilmesi diye söylenebilir. Fotorefraktif keratektomi gibi diğer düzeltici prosedürlere benzer, ancak birkaç ek faydası vardır. Diğer prosedürler gibi, LASIK cerrahisinin sonuçları etkinlik, öngörülebilirlik, stabilite, güvenlik ve hasta memnuniyetini içeren belirli parametreler temelinde belirlenir. Ayrıca cerrahın, hastanın LASIK cerrahisinden beklentilerini değerlendirmesi ve gerçekçi olduklarından emin olması çok önemlidir.

LASIK’in Temelleri

LASIK prosedürü, bir emme cihazı ile gözün göz içi basıncını en az 65 mmHg’ye çıkarmayı içerir. Daha sonra en az 6 mm çapında ve 150 mikron kalınlığında bir kornea flebi oluşturmak için mekanik bir mikrokeratom (bir bıçak cihazı) veya bir lazer keratom (bir lazer cihazı) kullanılır. Bu kanat daha sonra geriye katlanarak, bilgisayar kontrollü bir lazer ışınından gelen darbelerle yeniden şekillendirilen korneanın orta bölümü olan stromayı ortaya çıkarır. Optik bölgenin boyutu ve lazer ablasyonunun derinliği, elde edilen düzeltmenin temel belirleyicilerini temsil eder. Bununla birlikte lazerin çıkaracağı doku miktarı önceden hesaplanır. Yeniden şekillendirme bittikten sonra cerrah dikişlere gerek kalmadan flebi değiştirir ve sabitler. Kornea, herhangi bir özel müdahale olmaksızın kanadı yerinde tutar. Hastalar, LASIK tedavisini takiben 6 saate kadar hafif postoperatif rahatsızlık yaşayabilir ve bu süre zarfında gözleri kapalı olarak dinlenmeleri gerekir.
LASIK, sadece bir gözde 10 ila 15 dakika süren ayakta tedavi prosedürünü temsil eder, bu nedenle aynı seansta bir veya iki gözde yapılabilir. Anestezik olarak göz yüzeyini uyuşturan göz damlaları kullanılır ve işlem uyanık durumda yapılır. Ameliyat öncesi hastanın LASIK’e uygunluğunu yeterince değerlendirmek için genel tıbbi geçmiş, oftalmik muayene ve birkaç özel araştırma gereklidir. İntraoperatif veya postoperatif komplikasyon geliştirme riski olan hastaların operasyondan önce belirlenmesi gerekir.

LASIK İle Tedavi Edilebilen Kırılma Hataları

Net bir görüş elde etmek için, gözün kornea ve merceğinin ışık ışınlarını düzgün bir şekilde kırması gerekir, böylece görüntüler retinaya net bir şekilde odaklanabilir. Aksi takdirde, görüntüler bulanık olur, bu da korneanın eğriliği ile gözün uzunluğu arasındaki farktan kaynaklanabilir. Bu aynı zamanda kırılma hatası olarak da bilinir. Geleneksel olarak, miyopi, hipermetropi ve astigmatizma olarak üç ana tip kırma kusuru tanımlanmıştır. İnsan gözlerinin önden dalga analizi, karmaşık alt gruplar halinde sınıflandırılan, genellikle daha düşük ve yüksek dereceli sapmalar olarak basitleştirilen ek düzensizlikleri ortaya çıkarır.
Miyopide (miyop olarak da bilinir) ikincil odak noktası retinanın önündedir, bu nedenle etkilenen bireyler uzaktaki nesneleri yakındaki nesneler kadar net bir şekilde gözlemlemekte daha fazla güçlük çekerler. Fizyolojik miyopi prevalansı genel popülasyonda kabaca % 25’tir. LASIK, korneanın merkezindeki dokuyu kaldırıp düzleştirerek miyopiyi düzeltir, böylece gözün kırılma gücünü azaltır. Hipermetropide (ileri görüşlülük olarak da bilinir) ikincil odak noktası retinanın arkasındadır, bu nedenle bu kişiler yakındaki nesneleri uzak nesneler kadar net görmekte zorluk çekerler. Miyopiden daha fazla insanı etkilemesine rağmen (yaklaşık % 40), barınma yoluyla önemli ölçüde telafi edilmesi nedeniyle görsel olarak daha az önemlidir. LASIK, korneanın merkezi etrafındaki bir doku halkasını çıkararak bu durumu düzeltir ve böylece onu daha dik hale getirir. Astigmatizma, korneanın eğriliğinin değişkenliği nedeniyle retinadaki görüntünün bozulmasıdır. Bu durumda ana meridyenlerin simetrisine bağlı olarak astigmatizma düzenli veya düzensiz olabilir. LASIK, korneanın daha dik tarafındaki dokunun çıkarılmasıyla normal astigmatı düzeltebilir, ancak düzensiz astigmatlı gözlerde kontrendikedir.

LASIK: Yıldız Yağmurları, Gölgelenme, Haleler ve Çift Görüş Sorunları

Lazer in situ keratomileusis (LASIK), kırma kusurlarını düzeltmek için en sık uygulanan cerrahi tekniktir. Eksimer lazer ile korneanın yeniden şekillendirilmesi ile miyopi, hipermetropi ve astigmatizmanın düzeltilmesinde kullanılabilir. Etkinliği, bu prosedürün ve güvenlik literatürde iyi yerleşmiştir. Ancak teknolojinin birçok faydası olmasına rağmen, yüksek dereceli görsel sapmalar çoğu kırılma prosedürünü rahatsız etmiştir. Bu, geleneksel bir göz muayenesi ile teşhis edilemeyen, ancak görme kalitesini kalıcı olarak etkileyebilecek görsel problemler için kullanılan bir terimdir. Yüksek dereceli sapmalar arasında yıldız patlamaları (parlama), gölgelenme, haleler, çift görme ve diğerleri bulunmaktadır.

Daha Yüksek Dereceli Sapmalar

Daha önce belirtildiği gibi, görme kalitesi, ameliyattan sonra görme sapmalarından kalıcı olarak etkilenebilir. Yukarıda bahsedilen yüksek dereceli aberasyonların oluşmasının ana nedenleri, subklinik desantrasyon (1.0 mm’den az) ve geniş alan lazer ablasyon profilleridir. Göz bebekleri genişlediğinde ve optik tedavi bölgesini aşan bir çapla sonuçlandığında, tedavi edilmemiş periferik korneanın kırdığı ışık ışınları, merkezi ışınlarla aynı konuma odaklanmaz. Buna karşılık, negatif temizleme etkisi olarak da bilinen bir fenomen olan retinal bulanıklık daireleri oluşur. Dik meridyende doğal olarak daha küçük optik bölge ile lazer tedavisinin oval alanı nedeniyle bu tür semptomlar silindirik hataların tedavi edilmesinden sonra daha belirgindir. Ayrıca, yüksek kırılma hatalarının düzeltilmesi genellikle artan aberasyonlarla bağlantılıdır, çünkü aşınmış ve sağlam kornea, ilgili kırılma indislerinde farklılık gösterir. LASIK’ten sonra korneanın basık şekli, fonksiyonel görme azalmasında ve yüksek dereceli aberasyonlarda baskın bir faktördür.
Kızılötesi pupillometre ile veya Rosenbaum yakın kart ölçeği kullanılarak ameliyat öncesi ölçüm, uygun hastaların ameliyat öncesi taramasında çok önemlidir. Göz bebeği çapı 6 mm’den büyükse, hastaya LASIK’ten sonra olası gece görme bozuklukları hakkında bilgi verilmelidir. Yine de, bu hastalar bile ameliyattan birkaç ay sonra halelerde ve gece parlamasında iyileşme bildirmişlerdir. Bazı korneal ışık saçılımı, ara yüzey artıkları, hücreler veya düzensiz kolajen birikiminin bir sonucu olabilir, ancak ayrım yapmak genellikle zordur. Bu nedenle, daha büyük ablasyon çapına izin verecek yazılımın geliştirilmesi ve merkezden uzaklaşmayı ve merkezi adaları önlemek için önlemler çoğu semptomun azaltılmasına yardımcı olmaktadır. Hafif miotikler, bu sapmaları yönetmede oldukça etkili ve özellikle gece sürüşünde yardımcı olabilir. Topikal seyreltik brimonidin, pilokarpin ve yapay göz bebekleriyle renkli kontakt lensler bu soruna iki yararlı yaklaşımdır. Yeterli yüzey yağlama bir rahatlama olabilir ve yeterli görsel iyileşme için geniş çaplı tetra kavisli sert gaz geçirgen kontakt lensler kullanılabilir.

LASIK Sonrası Optik Kalite Ölçümü

Lazer görme düzeltmesinden sonra optik kalitenin objektif olarak değerlendirilmesi zordur, ancak daha yüksek kırılma kusurlarının ortaya çıkması nedeniyle gereklidir. Çift geçiş tekniği, bu amaç için en doğru araçlardan biri olarak gösterilmiştir. Retina yansıması ve oküler ortamdan çift geçiş sonrası retinaya yansıtılan bir nokta kaynağının görüntülerini kaydeder ve analiz eder.
Çift geçiş tekniğine dayalı piyasada bulunan tek cihaz Optik Kalite Analiz Sistemi II’dir (OQAS II). Modülasyon Transfer Fonksiyonu (MTF), Objektif Dağılım İndeksi (OSI) ve Strehl oranı gibi çeşitli optik kalite parametrelerini ölçerek sapmaların etkisinin ve oküler şeffaflık kaybının hassas bir şekilde değerlendirilmesine olanak tanır. MTF, sistem tarafından oluşturulan görüntüdeki (yani insan gözü) kontrast ile gözlemlenen sahnenin orijinal kontrastı arasındaki ilişkiyi değerlendirir. Kontrast bozulması olmadığı durumlarda, görüntüdeki kontrast nesnedeki kontrast ile aynı olur. Yüksek uzaysal frekanslar için kontrast azalması daha büyük olduğundan, MTF bir uzamsal frekans fonksiyonunu temsil eder. OSI, görmeyi etkileyen ilgili ileri dağılım hakkında bilgi sağlar ve daha yüksek indeks değeri, daha yüksek miktarda göz içi saçılmayı temsil eder. Strehl oranı, anormal bir görüntünün tepe kırınım yoğunluğu modelinin, sapmasız bir görüntünün tepe noktasındakine oranı olarak tanımlanır.

Yazar: Özlem Güvenç Ağaoğlu