Başarılı bir sosyolog ve gerontolog olan Dr. Shankardass, pandemi sırasında sosyal mesafenin yaşlı yetişkinler üzerindeki etkisi, bu demografik grubun eşi görülmemiş şekilde karşılaştığı zorluklar ve bunların üstesinden gelmenin yolları hakkında izlenimler bulunmaktadır. Yaptığı bu izlenimleri, yazdığı makaleler ile paylaşıma açarak, farkındalık yaratmaya çalışmaktadır. 
78 yaşındaki Ramesh Madan gibi daha birçok yaşlı, son bir yıldır yaşanan pandemi sürecinden dolayı endişe duyguları üst düzeye çıkmış biridir. Bir şekilde bu endişelerinden kurtulmak için sosyolog Dr Shankardass’a ulaşır. Aslında kendisi ile görüşmek istemesinin tek bir temel nedeni vardır ve maalesef bu duygularında yalnız değildir; o da pandemiden nasıl etkilendiğidir. Yaşadığı endişeyi yükselten düşünce, eğer korona virüs taşıyan birinden bu hastalığı kaparsa, yaşlı bir yetişkin olarak nasıl etkileneceğidir. Ve yaşadığı bu kaygının altındaki asıl soru şudur; Şayet enfeksiyon teşhisi konulursa ailesi tarafından izole olacağından, hayatını nasıl idare edeceğini bilememek!
Özellikle farklı ülkelerden yapılan araştırmalar yaşlı yetişkinlerin, yeni koronavirüsün neden olduğu hastalığa karşı diğer yaş gruplarına kıyasla daha savunmasız olduğunu gösterdiğinde, bu kişilerin bu korkuları anlaşılabilir. Özellikle önceden tıbbi sorunları olan 60 yaş ve üstü yetişkinlerin, diğer yaş gruplarına göre şiddetli, hatta ölümcül koronavirüs enfeksiyonu geçirme olasılığı daha yüksektir. Nüfusun bu kesimi için diğer nüfus gruplarında olduğu gibi fiziksel uzaklaşma savunulurken, zorunlu olan yaşlı insanları sosyal olarak izole etmemektir, çünkü onlar tarafından aile ve arkadaşlarla geçirilen zaman onların genel için çok ama değerlidir.
Mevcut senaryoda bu kadar yaygın olan sosyal mesafe kavramı, olumsuz etkilere sahip olabilecek ve sosyo-psikolojik istikrar dahil olmak üzere yaşlı kişilerin genel sağlığına çok zararlı olabilecek yalnızlığa yol açmamalıdır. Fiziksel uzaklaşma, geçirdikleri zamanların çoğunda kronik hastalıkları ve yaşlılıklarından dolayı yaşadıkları acılarıyla, çok yalnız bir yaşam süren yaşlı insanları daha fazla izole etmemelidir. Yaşlı yetişkinlerle olan etkileşimler, onların zihinsel tatminlerine katkıda bulunan bir iyi dilek gibidir. Hatta o iyi dilek bu yaşlı yetişkinlerin kendilerini önemli hissetmelerinin sağlamaktadır. Bu yüzden onlarla sürekli iletişim halinde olmak, onların bu çaresizlikleri için adeta şifa gibidir. 
Yaşlılar, aileden veya toplumdan gelen kayıtsızlık nedeniyle kendilerini yalnız hissedebilecekleri, toplumun savunmasız kesimine aittir. Günlük hizmet sağlayıcılarla diyalog yoluyla bağlı kalmaları, arkadaş çevresi, kardeşler, çocuklar ve torunlarla iletişim halinde olmaları önemlidir. NGO sektöründen gelen raporlara göre yaşlılara yönelik psikolojik istismar vakaları artmaktadır, bu çok zararlı bir durumdur. Ve muhakkak yetkili makamlar dahil toplumun tüm bireyleri tarafından bunun engellenmesi gerekir.
Yapılan çalışmaların çoğu, yaşlıların pandemi döneminde zorla eve kapatılmaları her ne kadar onların hastalığa yakalanma riskini azaltmak ve koruma amaçlı yapılsa da, onlar tarafından bu durum böyle algılamamaktadır. Ve böyle zorunlu bir karantinaya sokulma durumu onların kendilerini kötü hissetmelerine sebep olmaktadır. Bu yüzden onlara uygulanan bu zorunlu karantina durumunda medya, sivil toplum üyelerinin ve kanun uygulayıcıların çok daha hassas düşünerek hareket etmesi gerekir. Yaşlıların haysiyetli yaşama hakkının ihlali can sıkıcı bir durumdur ve acil müdahale edilerek onların refahlarını yeniden sağlama ihtiyacı olduğu kabul edilmeli ve gereken yapılmalıdır. 
Pandemi sırasında birçok ibadethanenin insanlara kapalı olması nedeniyle, yaşlı yetişkinler genellikle popüler bir cemaat grubu olan bu alanlarda, sosyal yaşamlarının önemli bir kısmından kopmul durumdalardır. Yaşlıların bakıcılarının, sevdiklerinin çevrimiçi hizmetlere erişmesine yardımcı olması ve manevi teselli ve destek için sosyal yardım programları planlaması hayati bir hale gelmektedir. Temel günlük ihtiyaçları karşılamak için iletişim kurmak veya hizmetlere erişmek için teknolojinin kullanılması bu anlamda yalnızca kullanışlı değil, aynı zamanda zamanın ihtiyacı haline gelmektedir. İnternet olanakları, görüntülü sohbetler, çevrimiçi satın alımlar vb. gibi durumlar daha da önemli hale bu günlerde yaşlıların hayatını daha rahat hale getirebilir. Ancak pek çok yaşlı yetişkin bu yetilere henüz sahip olmayabilirken bunun geliştirilmesi bir dereceye kadar mümkündür.
Bunun yanında finansal faaliyetleri yürütmek için uygulamaların kullanılması, teknolojiden anlayan genç aile üyelerinden çok yaşlı yetişkinler için risk oluştursa da, bugünlerde hayatın önemli bir parçası haline gelmiştir. Bu yüzden bu konuda, çevrimiçi işlemlerin inceliklerini onlara sabır çerçevesi içinde anlatılmalı ve onlarla bu bilgilerin paylaşılmaktan zevk duyulduğu hissettirilmelidir.
Özellikle bugünlerde dolandırıcılık ve istismara karşı duyarlılık çok daha yüksek olmaktadır. Bunun yanında banka havaleleri, emekli maaşları veya teknolojik olarak satın alma gibi finansal konular hakkında yaşlı yetişkinlerin daha az haberdar olduğu malum bir konudur. Bu nedenle, yaşlıların internet ve çevrimiçi ticaret yoluyla günlük ihtiyaçları karşılamada daha dikkatli olması gerekmektedir. Çünkü bu noktadaki zorluklar sadece bu alanlara ulaşmakta kullanılan yardımlı cihazlar değil, aynı zamanda yaşla birlikte ortaya çıkan çeşitli zihinsel ve fiziksel engeller nedeniyledir. Bu yüzden bu faktöründe, yaşlıların bakıcılarının ve aile üyeleri tarafından göz önünde bulundurulması önemlidir.
Ayrıca salgın zamanlarında yaşlıların sağlıkları için yaşlarına ve sağlık koşullarına uygun faaliyetlerle meşgul olmaları gerekir. Bu onların fiziksel ve zihinsel istikrarını koruyacak, böylece depresyon, anksiyete ve stres uzak tutulacaktır. Pandemi anında önerilen fiziksel mesafe, yaşlı insanların duygularına ve huzuruna zarar verebilir. Bu tür zamanlarda günlük aktivitelerle başa çıkmak için özel dikkat, anlayış ve yardıma ihtiyaçları vardır. Aile üyeleri ve bakıcıların yaşlı insanların ihtiyaçlarını karşılamada ekstra nazik, düşünceli ve dikkatli olmaları gerekir.
Özet olarak böyle bir dönemde, yaşlıların çıkarlarının, eşyalarının ve refahlarının korunmaya ihtiyaçları vardır. Ve bu ihtiyaç normal zamana göre çok daha ciddiyetle ilgilenilmesi gereken bir konudur. Yaşlı yetişkinlerin mutluluğu, ailelere ve topluma bağlı olmalarını ve dahil olmasında yatar. Bunun farkına varmak ve pandemi sırasında yaşlıların sömürü ve ihmallere karşı savunmasızlığını azaltmak hükümetlerin ve toplumun görevidir. Ve bu konuda insani erdemlere sahip olan herkese görev düşmektedir ve onların yüzlerinde görülecek tek bir gülümsem için herkes elinden geleni yapmalıdır.
Kaynakça:
https://www.helpage.org/what-we-do/protecting-older-people-during-the-coronavirus-covid19-pandemic/
https://gelisim.edu.tr/en/news/the-elderlys-sense-of-control-changes-in-the-pandemic
Yazar: Özlem Güvenç Ağaoğlu