Ürün oluşturmanın iki yolu vardır. Bunlardan ilki bir problem bulmak ve bir çözüm olarak bir ürün yaratmak. Diğeri problem olmayan şeyleri problemlere dönüştürerek çözüm olarak ürün vermektir. İşletmeler, kârlı niş pazarları yaratmalarına olanak sağladığından, ikinci iş stratejisinin tadını çıkarıyor gibi gözüküyorlar. Reklam verenler bizi böyle yapmaya ikna ettikleri için satın aldığımız birçok mal ve hizmet var. İşletmeler ve reklam verenler bizi oldukları gibi ikna edene kadar bu sorunlar sorun olarak görülmedi. Bize paramızın karşılığında bir çözüm önerdiler.
10. Terleme Önleyici
Bir asır önce, terlemek ve koklamak kesinlikle normaldi. Sonra Edna Murphey, ticari olarak başarılı olan ilk terlemeyi önleyici olan Odorono ile birlikte geldi. Edna, terlemeyi önleyici ilacı icat etmedi. İlki (Everdry) 1903’te satıldı. İlk deodorant (Anne), 1888’de patentini aldı. Odorono, tıbbi bir doktor olan Edna’nın babası tarafından ameliyat sırasında terlemesini engellemek için yaratıldı. Ancak Edna, koltukaltlarının terlemesini durdurduğunu fark 
ettiğinde, başka bir kullanım olduğunu keşfetti. Odorono olarak paketledi ve satmaya çalıştı. İlk önce, ürün ticari bir hataydı çünkü kimse terlemeye ihtiyaç duymuyordu. Edna’nın satış kadınları, stokları satılmadan sık sık eve döndü. Eczaneler de Odorono’yu faydasız olduğuna dair endişeler yüzünden stoklamayı reddetti. Stoku veren mağazalar sık sık kötü satışlar nedeniyle geri döndü. Edna 1912 Atlantic City, New Jersey, ticaret fuarı sırasında ara verdi. İlk başta zayıf satışlar yaşadı ve standının karşılığını ödemek için diğer kozmetik ürünlerini satmak zorunda kaldı. Bununla birlikte, yaz sıcağı yakında müşterileri Odorono standına akın ettirdi. Ticaret fuarında o kadar para kazanmıştı ki, reklam için 30.000 dolar alabildi. Edna, New York merkezli bir reklam ajansı olan J. Walter Thompson Company’yi, satışlarını artırmasına yardımcı olmak için işe aldı. Reklam ajansı, insanları terlemenin utanç verici bir tıbbi sorun olduğuna ikna etti. Ancak, bir doktorun (Edna’nın babası) Odorono’yu tedavi etmek için yarattığını ekledi. Kampanya başarılı oldu ve terleme bugün hala utanç verici bir sorun olarak görülüyor.
9. Pırlanta Yüzük
“Elmaslar sonsuza kadar var” demiş mi? Yoksa sevgiline evlenme teklif etmek için bir elmas yüzüğe mi ihtiyacın var? İyi! Bunun için De Beers’in reklamcılık stratejisine teşekkür ederiz. Elmaslar sonsuza dek sürmez ve önermek için bir pırlanta yüzük gerekmez. Elmaslar satın alabileceğiniz en kötü değerli taşların listesinin içindedir. Neredeyse değersiz ve hızla değer kaybediyorlar. Bir elmas, kuyumcudan çıkardığın andan sonra değerinin yarısını kaybeder. Bu taşlar sandığınızdan daha yaygın. De Beers sadece onların fiyatlarının artırmalarını sağlıyor. Beers elmas entrikası 1870’de Güney Afrika’da devasa elmas yatakları bulunduğunda başladı. Bu elmasları ucuz yaptı, ama bu Cecil Rhodes denilen bir adamın istemediği bir şeydi. Bu yüzden, yeni iş için kullandığı ünlü De Beers de dahil olmak üzere birçok elmas 
madenciliği işletmesini satın aldı veya ortaklaştı. Ancak, elmas satışları hala düşmeye devam ediyordu. 1938’de De Beers, N.W. Ayer reklam ajansı, satışları nasıl iyileştirebileceklerini görmek için. N.W. Ayer, elmasların evlenmeye istekli bekarlara pazarlanması gerektiğini belirledi. Kadına bir pırlanta almak, yapabileceğin en manevi şey olarak kabul edildi. Elmaslar aynı anda kadınlara pazarlandı. Elmas, bir kadının en iyi arkadaşı ve onu gerçekten seven bir erkeğin mükemmel armağanı olarak kabul edildi. Ve bu pazarlama tekniği işe yaradı.
8. Kadınlar İçin Tıraş Makinesi
20. yüzyılın başlarında, kadınların koltuk altlarında ve bacaklarında kıllar vardı. Bu normaldi çünkü her kadında vardı. Kadınlar da tamamen kıyafetlerle kaplandı, bu yüzden kimse tüyleri görmedi. Bu 1915’te Gillette, kadınlar için Milady Decollete jiletini çıkardığında değişti. Gillette, kadınların sağlığı veya herhangi bir şeyiyle ilgilenmiyordu. Sadece daha fazla tıraş bıçağı satmak istediler. Gillette, tıraş bıçağını sık sık, kadın kıyafet kataloglarında koltuk altı kıllarının “çirkin, dikkat çeken ve istenmeyen” bir “utanç verici kişisel sorun” 
olduğunu belirtti Tüysüz bir koltuk altının, şık kadınlar için ayrılan “iyi giyinme ve iyi tımar özelliği” olduğunu ekledi. İlginçtir ki Gillette, kadınlara tıraş bıçağının “traş” olmaları için gerektiğini söylemedi, çünkü tıraşın erkeksi bir şey olduğunu düşündü. Şirket bunun yerine “pürüzsüz” kelimesini kullandı. Kadınların bacaklarını daha pürüzsüz hale getirmek için traş makinelerine ihtiyaçları vardı.Gillette ayrıca “tıraş bıçağı” ve “bıçak” gibi kelimeler kullanmaktan da kaçınıyordu. Reklamlara, kolsuz kıyafetlerin o zamanlar solgunlaştığı söyleniyordu. Böylece kadınlar kısa sürede koltuk altı kıllarını tıraş etmeye başladılar.
7. Şişelenmiş Su
Soda satışları, insanlar sağlık konusunda daha bilinçli hale geldikçe son yıllarda düşüşe geçti. Bu yüzden üst düzey soda üreticileri savaş alanlarını daha sağlıklı bir içeceğe kaydırdılar: su. Şişelenmiş su, özellikle. Şişelenmiş su, temel olarak musluk suyuna bir alternatiftir. Ancak üreticiler musluk suyuyla rekabet etmenin neredeyse imkansız olacağını biliyorlardı. Böylece yerine soda ile rekabet etmeye karar verdiler. Bugün şişelenmiş su, sodaya daha sağlıklı bir alternatif olarak pazarlanmaktadır. Şişelenmiş suyu “serinletici bir içecek” olarak konumlandırdılar.
Şişelenmiş su çılgınlığı, 1970’li yıllarda, Fransız merkezli Source Perrier’in başkanı Gustave Leven’in ABD’ye yayılmasını istediğinde başladı. Leven, ünlü şişelenmiş suyunu o zamanlar ABD’deki restoran ve otellere satmıştı. Bununla birlikte, normal Amerikalılara pazarladığı takdirde daha fazla para kazanacağını fark etti. Hatta, Amerikalılar şişelenmiş su için para ödemeyeceklerini de fark ettiler çünkü zaten musluklarından aldılar. 1977’de, şişelenmiş suyu soğuk insanlar için alkolsüz bir içecek olarak tanıtmak için televizyon reklamlarında 2,5-5 milyon dolar harcadı. Ayrıca, 1977 New York Maratonu da dahil olmak üzere birçok yarış etkinliğine sponsorluk yapmak için çok para harcadı. Gerisi tarih.
6. Kahvaltılık Gevrek
Hiç kahvaltının günün en önemli öğünü olduğunu duydunuz mu? Ya da bu öğünü atlamanın sağlığınız için ne kadar tehlikeli olabileceği? Ya da bu vitamin takviyeli tahıllar mükemmel bir kahvaltı yemeği mi? Bunun için reklam verenlere teşekkür ederim. iki yüzyıl herke kahvaltı etmezdi. Ve yedikleri de kesinlikle kahvaltılık gevrek değildi. 19. yüzyıldaki Birleşik Devletlerdeki insanlar kahvaltıda neredeyse her şeyi yerlerdi. Bu genellikle yumurtalardı veya önceki geceki akşam yemeğinden kalanlardı. Yumurtalar mükemmel bir kahvaltıydı çünkü hazırlanmaları çok kolaydı. Tavuklar ayrıca sabahları yumurta bırakırlardı. Ancak, Sanayi Devrimi geldiğinde din ve reklamlar değişti. İnsanlar fabrikalarında çalışmak için çiftliklerini terk ettiler. Çoğu, sabahları yedikleri ağır öğünleri suçlayarak hazımsızlık şikayetlerine başladılar. Gerçekte, onlar kadar yiyeceğe ihtiyaç duymadıkları içindi çünkü fabrikalarda çiftliklerde olduğundan daha az yoğun iş yapıyorlardı.Ancak, Yedinci Gün Adventistleri Kilisesi’nin bazı üyeleri, “sağlıklı” mısır gevreğini hazımsızlık ve mastürbasyon 
gibi diğer sorunları iyileştirmek için icat ederek kurtarmaya geldiler. Ancak, 1940’larda vitaminler keşfedildiğinde tahıllar yaygınlaştı. Tahıl üreticileri, tahıllarına vitamin kattılar ve ürünlerini mükemmel bir kahvaltı olarak tanıtmaya başladılar. Daha fazla insanın kahvaltı yediğinden emin olmak için şirketler, kahvaltının günün en önemli öğünü olarak reklamını yaptılar. Pastırma ve yumurta endüstrisi, etrafta oturup sadece tahıl endüstrisinin pazarlarını satın almalarını izlemiyordu. En iyi pastırma üreticisi Beech-Nut Ambalaj Şirketi, pastırmayı mükemmel bir kahvaltı yemeği olarak tanıtmak için Edward Bernays’i işe aldı. Bernays, 5.000 doktora ağır protein bakımından zengin bir kahvaltının hafif bir tahıl kahvaltısından daha sağlıklı olduğuna karar vermeleri için ikna etti. Bernays gazeteleri düzenli bir bilimsel çalışma gibi tasarladığı sonuçları yayınladı. Bu pastırma ve yumurta başka bir kahvaltı seçeneği yaptı. Tahılları mükemmel bir kahvaltı yemeği olarak görmesine rağmen, tahıl endüstrisi, kahvaltının günün en önemli öğünü olduğu görüşünü güçlendirdi.
5. Patlamış Mısır
Patlamış mısır, 1800’lerde ABD’de popüler oldu. Tiyatrolar hariç her yere satıldı. Evet, patlamış mısır her zaman tiyatrolarla eş anlamlı olmamıştır, çünkü bu kuruluşlar başlangıçta zenginleri hedef almaktadır. Tiyatro sahipleri patlamış mısırların pahalı halılarını mahvetmesini istemiyorlardı. 1927’de fakir insanlar sinemaları ziyaret etmeye başladıklarında değişmeye başladı. Genellikle, muhtemelen karşılayabilecekleri tek atıştırmalık olan patlamış mısır torbalarını getirdiler. Patlamış mısır satıcıları kısa süre sonra yakalandılar ve işlerini sinemalara yaklaştırdılar. Tiyatro sahipleri patlamış mısır tarlasına katıldılar ve patlamış mısır satıcılarını tiyatrolarının dışında satmak için ücret almaya 
başladılar. Daha sonra sinemalar kendi patlamış mısırlarını yapmaya başladı. Hatta izleyicilerin lobide yarışmasını ve bir torba patlamış mısır kapmasını teşvik etmek için filmlerinin başında ve ortasında reklam yayınladılar. Reklamlar patlamış mısır tüketimini başarıyla arttırdı.
4. Diş Macunu
Açık olmak gerekirse, dişlerinizi fırçalamak iyidir. Bununla birlikte, bazıları diş macununun gerekli olmadığını düşünür, çünkü diş macunu olmayan bir diş fırçası dişlerimizi mükemmel bir şekilde temizler. Fırçalama , 20. yüzyılın başlarında önemli bir şey değildi. O kadar Amerikalı değildi ki, bugün kötü diş olarak kabul ettiğimiz şey normdu. I. Dünya Savaşı sırasında, çoğu ABD Ordusu üyesi askerlerin o kadar kötü dişleri vardı ki, ordunun kötü dişleri ulusal güvenlik riski ilan edildi. ABD’de diş kültürü, Pepsodent’in başarılı reklam yöneticisi Claude Hopkins’i daha fazla diş macunu satmalarına yardımcı olacak bir kampanya hazırlamak için işe almasıyla değişti. Hopkins hemen işe koyuldu. Araştırmaları sırasında insan dişlerinin doğal olarak bir film ile kaplandığını belirtti. Elma gibi yiyecekler tüketmek, bu filmi, diş macunu içeren bir diş fırçasının yaptığı gibi çıkarır. Hopkins, insanları bu filmin güzel gülüşlere sahip olmama nedeni olduğuna ikna etmeyi başardı. En iyi dişler ve mükemmel gülüş için Pepsodent diş macunu kullanmalarını önerdi. Kampanya, Hopkin’in iknadaki kahramanlığı ve Pepsodent’in nane aroması nedeniyle başarılıydı. O sırada çoğu diş macunu tatsız ve tadı yumuşaktı. Bununla birlikte, Pepsodent’in küçük aroması, kullanıcılara tazelik hissi verdi. Birkaç rakip yakaladı ve diş macunlarına lezzetler ekledi. Ayrıca diş macunları köpüğü yaptılar, çünkü insanlar onu sevdi ve temiz bir ağızla ilişkilendirdi.
3. Diş Beyazlatma
Beyaz dişler, zorunlu olmasa da mükemmel olarak kabul edilir. Yeni başlayanlar için doğal insan dişleri açık sarıdır ve beyaz değildir. Yani sarı normal ve beyaz anormal. Ancak, reklam verenler şu anda bizi beyazın normal ve sarı renklerin anormal olduğu konusunda ikna ediyorlar. Dişlerimiz sarı, çünkü dişlerimiz (aka dentin) sarı. Dentin, dişlerin en dış tabakası olan emayenin altındaki dişlerdir. Emaye kendisi mavi bir renk tonu ile beyazdır. Bununla 
birlikte, şeffaftır, bu yüzden sarı diş kemiğini görebiliriz. Bugünlerde diş beyazlatma reklamlarının çoğu sarı dişlerin anormal olduğunu iddia ediyor. Şirketler, işlerini sosyal medyada özellikle de Instagram’da, ürünlerini önermek için etkileyicilere ödeme yaptıkları yerlerde teşvik ediyorlar. Diş beyazlatıcılarındaki ana madde, emaye içinden ve dişine geçen sıvı bir madde olan hidrojen peroksit. Burada, dentin sarıyı oluşturan bileşikleri parçalamaktadır. Bununla birlikte, hidrojen peroksitin mineye zarar verebileceği ve diğer kalıcı veya geçici diş problemlerine neden olabileceği endişeleri vardır.
2. Neredeyse Her Tatil
Yılın çoğu günü, bir olayı kutlamak için tatil olarak işaretlendi. Bu günlerin çoğu nitelikli tatiller olarak kabul edilir; yani yalnızca işletmeler için satışları artırmak için var olan tatiller. Neredeyse her durum için tebrik kartı satan Hallmark Cards, Inc.’den sonra adlandırılırlar. Sadece bir şeker şirketi tarafından daha fazla şeker satma niyetiyle oluşturulan en tatlı Günü gibi tatiller vardır. Ayrıca Vergi Günü, Din adamları Takdir Günü, Ulusal Patron Günü ve Dönme Dolabı Günü de vardır. Merakla, etiket, Sevgililer Günü, Babalar Günü ve Anneler Günü gibi geleneksel tatillere genişletildi. Aslında, Anneler Günü en çok satan tatillerden biri. Tüm anneleri kutlamak için 1900’lü yılların başında Anna Jarvis tarafından önerildi. 1914 Mayıs’ında, Başkan Woodrow Wilson ABD’de ulusal bir tatil ilan etti. Tatil çok geçmeden Jarvis için dehşete döndü, işletmelerin Anneler Günü için her türlü eşyayı yaratmasını seyretti. Jarvis bu açgözlülüğü düşündü, çünkü günün annelerle ilgili olması gerekiyordu. Tatili iptal etmeye çalıştı ancak basın bültenlerini, dava tehditlerini, protestoları ve ABD başkanlarıyla yapılan toplantıları kullanmasına rağmen başarısız oldu. ABD şirketleri hala her yıl Anneler Günü’nde milyarlarca dolar harcıyor.
1. Tuvalet Kağıdı
İnsanlar ortaya çıktıklarından beri kaka yapıyorlar. Ve muhtemelen temizlik yapıyorduk, çünkü kaka yaptıktan sonra yapmamız gerektiğinin farkına varabildik. Tuvalet kağıdı o zamanlar çevrede değildi, bu yüzden insanlar su, sopa, sünger, çim, taş, kabuk, saman, çömlek, mısır koçanı ve ellerini koyabilecekleri başka herhangi bir şey kullandılar. Bu, beşinci yüzyılda değişmeye başladı. Çin ilk tuvalet kağıdını icat etti. Bununla birlikte, tuvalet kağıdı 1857’de Joseph Gayetty’nin ABD’deki versiyonunu icat edinceye kadar hala ABD’ye yabancıydı. Ancak, Gayetty hemoroidli insanlar için mükemmel bir ürün olarak 
pazarladığında bile, buna ihtiyacı olan kimse almadı. insanlar, ellerinde çok sayıda eski dergi, el ilanı, gazete ve diğer benzer eşyaları varken tuvalet kağıdına para harcamak için hiçbir sebep görmediler. Gayetty’nin de müşterileri ile iletişim sorunu vardı, çünkü insanlar nadiren kaka gibi özel sorunları tartıştılar. Tuvalet kağıdı, 1867’de Thomas, Clarence ve Edward Scott kardeşler ilk haddelenmiş tuvalet kâğıdını pazarlarken başarılı bir ürün oldu. Populari’deki floş tuvaleti arttıkça daha fazla başarı elde ettiler
Kaynakça:
www.listverse.com/2019/05/30/10-things-we-buy-because-advertisers-convinced-us-to/
Yazar: Semra Uğur