Thomas More, O hem Britanyalı bir hukukçu hem de din eğitimi almış engin bilgilere sahip bir kişi olarak tanımlanır. Thomas More’un reformist olduğunu söylemek aslında pek mümkün değildir. Bunun nedeni Katolik kilisesine çok bağlı biri olarak bilinmesidir. Ancak 8. Henry tarafından kafası kesilerek idam edilişi Katolik kilisesine karşı cephe arayışını beraberinde getirmiştir. 
Katolik kilisesinin olağanüstü sert kurallarına karşın More’un yine de Katolik kilisesine �bağlı oluşu yaşadığı dönemde var olan savaşların bunu mümkün kıldığı görüşüyle açıklanır. More gerçek manada iyi bir hayat sürülmesi ancak dini bütünlükle açıklanabilir. Dini inançlar olmaksızın insanları frenlemenin mümkün olmadığını düşünür. More’a göre Ütopia bir adadır. Yönetim şekli mutlak monarşidir. More’un yaşadığı dönemde kapitalizm yükselip feodalizm çökerken monarşinin doğumuna ortam hazırlamıştır. More’un eserlerinde bunların etkisi görülür. Genel itibariyle More ve Platon karşılaştırılacak olursa, Thomas More, özel mülkiyete karşıdır. Ancak özel mülkiyetin yasaklanışı yolundaki görüşü üretilen şeyler üzerindedir. Amacı ise ekonomik eşitsizliğin ortadan kaldırılmasıdır. Ayrıca aile kurumunun varlığını kabul eder. Hümanist bir yaklaşıma sahip olmasına rağmen köleliğe karşı değildir. Bu noktada Platon’la birleşir.
Thomas More iyileşemeyecek derecede ağır ve önemli hasta olanların ve ayrıca çok yaşlı insanların intihar etmek istemesini yani ötenaziyi meşru kabul eder. Ona göre zaten kurtulma şansı olmayan ya da kendi canından vazgeçmek isteyen birinin intihar etmesini yasaklamanın hiçbir anlamı yoktur. O kişi zaten toplum için faydalı olma vasfını geri dönüşü olmaksızın çoktan kaybetmiş kişidir. Thomas More tam anlamıyla bir savaş karşıtıdır. Savaşın sebebinin insanların içinde yatana sahiplik duygusuna dayandığını belirtir. Bu yüzden More’un dünyaca ünlü ütopyasında bulunan evlerin kilidi bile yoktur evler 10 yılda bir değiştirilir ki sahiplik duygusu oluşmasın. Ayrıca evler hep aynı tiptedir ki kıskaçlık olmasın.
Kaynakça:
Thomas More-Utopia
Yazar:Emir Karasu