Yaşam süresi yönetiminin belirli kategorileri yoktur, ancak tıp alanında ortaya çıkan, iki ana düşünceye sahip olabilecek süreçlerdir. Hasta yaşam süresi yönetiminin kategorik olarak hastaların geçtikleri koşulların ilerlemesine uyumluluğunu iyileştirmeyi amaçlayan yönü vardır. Aynı zamanda, komplikasyonlarla ilişkili ağrının, hareket kısıtlılığının artırılması ve hastayı optimal sağlık durumuna geri getirmesi anlamına gelir. Bu durumda toplumun ve sağlık çalışanlarının, hastanın rahat olmasını sağlama sorumluluğu vardır ve hayatın kendi durumuyla devam etmesi gerektiği gerçeğini kabul eder.
Doktorlar ve hemşireler veya bakıcılar, hastalara tavsiye ve tıbbi reçeteler sunmakla görevlidir. Diğer yandan toplum, bir hastalığa izin verebilecek veya onu takdir edecek tek bir kişinin olmadığını anlayabilmeli ve toplumda daha az şanslı olanları sevebilmeli ve onlara şefkat gösterebilmelidir. Sözü edilen yaşam süresi yönetimi, belirli bir durumun tıbbi araçlar ve yaşam destek ekipmanı ile yönetildiği sağlık temellidir.
Bu durumda, bir hastaya diyabet teşhisi konulmuşsa, hastayı kan şekeri seviyelerini tetiklediği bilinen yemeklerden kaçınmaya teşvik etmek ve hastaların erişimini mümkün kılmak hem doktorların hem de hizmet sağlayıcının sorumluluğundadır. Bu tıbbi bakım ve mümkün olan her durumda kontrolü sağlanmasıdır. Bu bağlamda, yaşam süresi yönetimi diyetlere ve hastalığa neden olan etkenlerin ve eylemlerin azaltılmasına dayanmaktadır. Örneğin şeker hastaları için şeker seviyelerini ve kan basıncını kontrol etmek çok önemlidir.
Toplum veya aile üyeleri, hastanın zihinsel olarak stabil olmasını ve hiçbir şekilde stres altında kalmamasını sağlamalı ve hastalık veya koşullarla ömrünü uzatmak için doğru diyetle beslenmelerini sağlamalıdır. Bu konuda yaşam süresi yönetimi, genel olarak bir kişinin sağlık durumunu iyileştirmek için farklı tekniklerin kullanıldığı bir süreç olarak kabul edilmektedir. Sağlık uzmanlarını, akrabaları ve aile üyelerini içerebilir. Bunlar yaşam destek makinesi, YBÜ (yoğun bakım ünitesi) ekipmanı ve oksijen ekipmanı gibi ekipman; ve diğerler faktörlerdir.
Yaşam süresi yönetimini oldukça talep edecek bir başka örnek de kanser hastaları meselesidir. Bu, sonunda kanserin zorlu koşullarıyla baş etmesi gereken bir hasta kategorisidir. Hastalık nedeniyle acıya ve zihinsel strese katlanmak zorundadırlar. Kanserin ölümcül bir hastalık olduğu ve iyi yönetilmezse ölüme yol açabileceği iyi bilinmektedir. Bu tür bir hastalık, hastalarda rahatsızlık ve yaşamı tehdit eden durumlarla sonuçlanır. Hastaların tedavi edilmesi zorunludur; kanserin tedavisi için eşit ölçü yoktur, ancak hasta her şeyin yoluna gireceği konusunda cesaretlendirilmelidir.
Dünyadaki bazı koşullar için uygun bir tedavi yoktur; Bununla birlikte, doktorların ve hekimlerin bakım ve destek görevini yerine getirmeleri ve mümkün olan yerlerde umut vermeleri gerekmektedir. Diğer kategori, küresel olarak sağlık tesislerinde çok nadir görülen kategoridir. Yaşam süresi yönetimi, bir hastanın belirli bir hastalıkla yaşadığını bildiği, ancak belirli bir hastalığa yakalanma olasılığını korumak veya azaltmak için herhangi bir adım atmadığı doğası gereği ihtiyatlı ve önleyici niteliktedir.
Doğası gereği kalıtsal veya düzensiz olabilen diyabet gibi hastalıklar, önleyici tedbirlerle kontrol edilebilir: ilaçlarla yeterli kan şekeri kontrolü, birinin aldığı yiyeceklerin kontrolü, birisinin günlük olarak ne yaptığı ve iklim koşullarına uyum sağlama gibi. Küresel olarak hükümetlerin çoğunun iyi bir hareketi, yakın zamanda PrEP’in (maruziyet öncesi profilaksi) tanıtılmasıyla yaşam süresi yönetimi sürecine ilişkin net bir görüş göstermektir. Bunun anlamı, salgın virüse yakalanma olasılığını azaltmaktır.
Genel olarak temel amaç, bir kişiyi hastalıklara yenik düşmekten korumak, ancak hastalığın sonuçlarıyla yaşamayı öğrenmek veya olumsuzlukların daha fazla nüks yaratmasını önlemektir. Bu hastalıkları tedavi etmekten çok önlemek için stratejiler gereklidir, böylece bir bireyin ömrünü uzatır. Bu çoğunlukla savunmasız yetişkinleri yeme alışkanlıklarını, aktivite kalıplarını ve rahatlama ve uyku ihtiyacını incelemeye teşvik etme fikri ile ilgilidir. Bakıcılar, insanların yaşadıkları koşullar nedeniyle yaşam süresinin tehlikeye girdiğini anlamalıdır ve bu nedenle, tanıya ve tıbbi tavsiyeye hak ettiği şekilde dikkat edildiğinden emin olmak önemlidir.
Bu durumda, bu tür vakalarla nasıl başa çıkılacağını ve bakım verileceğini anlayabilmeleri için yetersizlik seviyeleri analiz edilmelidir. Örneğin, Hastaların koşulları kişinin hareketliliğini engelleyecek kadar endişe verici ise, bakıcılar bir yerden diğerine hareket edememenin egzersiz eksikliğiyle ilişkili başka komplikasyonlara yol açabileceğini ve dolayısıyla obeziteye yol açabileceğini anlamalıdır; bu, bakıma ve yaşam boyu yönetimine ihtiyaç duyan tüm hasta kategorileri için olabilir.
Yaşam süresi yönetimi sürecinin, sürecin ana hedefi olan erken ölüm olasılığını azaltmaya yönelik olduğu anlaşılmalıdır. Yetişkinler için, onları hayatta tutmak ve onları televizyon seyretmek, okumak, motivasyonel konuşmalar yapmak ve zihinsel tartışmalara ve ilaç tedavisine katılmak gibi faaliyetlerle meşgul edecek birkaç şeyi dahil etmek çok önemlidir. Böylelikle, koşullarla yaşamaları ve yaşam süresi yönetimi amacına ulaşmaları mümkün olacaktır.
Özünde bakıcıların yapması gereken, hastalara en iyi tavsiyeyi ve bakımı verdiklerinden emin olmaktır. Aslında, yaşam süresi yönetimi tamamen ilaç ve bakımla ilgili değildir; yaşam tarzı ile ilgilidir çünkü dünyada birbirinden farklı birçok koşul vardır ve bunlar farklı ilgi gerektirir, örneğin, zihinsel yaşam süresi yönetimi, ölümcül hastalık yaşam süresi yönetimi ve kalıtsal durum yaşam süresi yönetimi gibi. Hastaların ihtiyaçlarına ve gerekli standartlara göre ele alınmaları gerekir. Ruhsal bozukluk yaşam boyu yönetimi durumunda, hastayı erken ölümle karşı karşıya bırakan şeyin depresyon olabileceğini anlamak iyidir.
Eğer ölümcül bir hastalık ise, ilaç ve sağlık hizmetleri temelinde olmalı, ilaçları ciddiye aldıklarından emin olmak için hastalara olumlu bir şekilde bilgilendirilmeli ve geçmişte hastalığı yöneten kişilere daha yakın hale getirilmeli ve güçlü çıktı. Genel olarak, uzmanlar tarafından bilinen birkaç yaşam süresi yönetimi kategorisi vardır, ancak her insan hayatta kalmak için her şeyi yapar ve yaşam süresi yönetimi yalnızca bakıcılara ve sağlık uzmanlarına bırakılmamalıdır.
Kurbanların daha uzun yaşamak için bir neden görebilmeleri için bu, aile içindeki diğer yakın insanlara da genişletilmelidir. Yaşam süresi yönetiminin bir diğer amacı da, psikolojik sorunları olan insanlar kadar erken veya erken yaşta ölmemelerini sağlamaktır.
Kaynakça:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2644722/
https://kokuamau.org/life-prolonging-treatments/
Yazar: Özlem Güvenç Ağaoğlu