Yirminci yüzyılda Amerika’nın en önemli realist ressamı Hopper, 1882’de Hudson Nehri üzerindeki bir yat inşa merkezi olan Upper Nyack, New York’ta, orta sınıf bir ailenin mensubu olarak doğdu.
İlkokulda iyi bir öğrenciydi ve beş yaşındayken çizim yapma yeteneğini gösterdi. Ailesi entelektüeldi ve Hopper’e eğitici dergiler ve resimli kitaplar ile bolca materyal sağladı. Hayatının erken döneminde sanatla tanıştı. Tiyatroya, konserlere ve diğer kültürel etkinliklere katılarak müzeleri gezdi. Genç Hopper, günlerini nehir kenarında geçirerek yapımını gözlemlediği tekne teçhizatını ve gemileri eskiz defterlerine çizdi.
1899 yılında liseyi bitirdikten sonra, Hopper’ın ebeveynleri onu güzel sanatlar okuluna gitmesi yerine ticari illüstrasyon yapması için teşvik etti. Ama o, kendi hayalini gerçekleştirmek amacı ile Manhattan’daki New York Resim Okulu’na yazıldı. Okulu bitirdikten sonra çalışmalarının geleceği üzerinde büyük bir etkisi olan üç uluslararası geziyi ve kariyeri boyunca katılacağı sanat turunu yaptı.
1910’da son gezisinden döndükten sonra Washington Square North’a yerleşti. 1915’te, 70 tane gravür ve baskı yaptı. Gravürleri yabancılaşmayı ve melankoliyi temsil ediyordu.
1923’te Hopper, Massachusetts’i ziyaret etti. Orada daha önce Robert Henri’nin sanat öğrencisi olan Josephine (Jo) Nivison ile tanıştı. 1924 yılında ressam Josephine Jo’ Nivison ile evlendi. Josephine eşi Hopper için uzunca bir süre modellik yaptı.
1933’te Modern Sanat Müzesi’nde retrospektif sergisinin yapılması, konumunu daha da güçlendirdi. Sanatı açısından da bu yıllar oldukça verimli geçti.
Hopper’ın resim stili olgunlaştı ve özel ikonografisi ortaya çıktı. Kamuya açık veya iç mekânlardaki izole figürlerden, mimariye, sessiz sokaklara ve deniz fenerleri ile kıyı sahnelerine kadar pek çok konuda çalıştı.
Portrelerinde, Hopper kendini sıska, nahoş ve çirkin olarak temsil etme eğilimindeydi. Uzun ve sessiz bir genç olmasına rağmen, şaka dolu espri anlayışını sanatında gösteriyordu. Daha sonra yaşamında, çoğunlukla kadınları resimlerindeki figürler olarak tasvir etti. Kendine ait imajını ve bireysel yaşam felsefesini geliştirirken, Hopper Ralph Waldo Emerson’un yazılarından etkilendi. Daha sonra, “Ona çok hayranım. Onu tekrar tekrar okudum” dedi.
Dramatik renklendirme ve ışık kullanımı ile hareketsiz objeleri güçlü duygusal etkiler yaratacak şekilde tasvir etti. Boşluk, yalnızlık, yabancılaşma, pişmanlık, sıkıntı, melankoli, ıssızlık, sükûnet ve durağanlık Bunlar gerek figürlü sahnelerde gerek manzara ve mimari resimlerinde sık görülen duygusal öğelerdir.
En çok yağlı boya tabloları ile tanınmakla birlikte, bir gravist olarakta yetkinti. Hem kentsel hem de kırsal sahnelerde, iyi hesaplanmış modern Amerikan yaşamına dair kişisel vizyonunu yansıttı. Birey yalnızlığını ele alan resimleriyle dikkat çekti. Daha çok kadınların iç dünyasını yansıttığı eserlerinde kullandığı açık koyu renk zıtlıkları resme ayrı bir gerçeklik getirdi. Belki de bu yüzdendir ki realist ressam olarak anıldı.
1940’ların sonunda nadiren resim yaptığı bir döneme girdi. Bu dönemde sağlığı gitgide bozulan ressam sık sık tedavi görmek zorunda kaldı.
1967’de New York şehrindeki stüdyosunda hayata gözlerini yumdu. Öldükten sonra Nyack’in Oak Hill Mezarlığı’na gömüldü.
En önemli eserleri:
Otel Lobisi, Bayanlar İçin Masalar, Saltillo Malikânesi, Küçük Şehirde Ofis, Erken Pazar Sabahı, Sosyal Gerçekçilik, Yat Limanı, Peyzaj, Dolma Kalem, Gravür, Suluboya, Otel Odası, Şehir Çatısı, Berber Dükkânı, Sheridan Tiyatrosu, New York Filmi, Lee Shore, Bridle Yolu, Turistler, Pennsylvania Kömür Kasabası, Yaz Akşamı, Güney Carolina Sabahı, Gece Kuşları, Demiryolunda Günbatımı, Eczane, Sahil Karakolu, Cape Code’da Akşam, Fener, Çin Lokantası, Otomatik, Boş Bir Odada Güneş
Kaynakça:
https://www.edwardhopper.net
Yazar: Börte Büşra Yavuz