Magnezyum minerali vücutta kullanılan bir elektrolittir yani kanda çözündüğü zaman vücuda elektrik yükleri taşınır. Magnezyum, diğer fonksiyonların yanı sıra kemik sağlığı, kardiyovasküler fonksiyon ve nörotransmisyonda rol oynar. Magnezyumun büyük kısmı kemiklerde depolanmaktadır. Kanda magnezyumun yüksek miktarda bulunması anlamına gelen hipermagnezemi nadir görülen bir laboratuvar bulgusudur. Genellikle böbreklerin yetmezliği ya da fonksiyon zayıflığından kaynaklanır.
Hipermagnezemi Nadir Görülür?
Bu hastalığın oluşma sıklığı düşüktür, çünkü böbrekler tübüler geri emilimi hemen hemen göz ardı edilebilir miktarlara azaltarak fazla magnezyumu atabilir. Gastrointestinal (bağırsak) ve renal (böbrek) sistemler vücudun besinlerden ne kadar magnezyum emdiğini ve idrarda ne kadarının atıldığını düzenler ve kontrol eder. Toplam plazma magnezyumunun yaklaşık % 30’u proteine bağlıdır ve yaklaşık % 70’i (% 15 kompleks,% 55 serbest Mg2+iyonları) yapay membranlardan süzülür. Filtre edilen magnezyum yükü günde yaklaşık 2.100 mg’dır. Sağlıklı yetişkinlerde plazma magnezyumu 1,7–2,3 mg/dL aralığındadır. Yüksek bir magnezyum seviyesi 2,6 mg/dL veya üzerindedir.
Hipermagnezemi Nedenleri
Hipermagnezemi, genellikle bağırsak veya böbrek gibi organlardaki problemlerden kaynaklanır. Böbrekler düzgün çalışmadığında, fazla magnezyumdan kurtulamazlar, bu da kişiyi kandaki mineral birikimine daha duyarlı hale getirir. Proton pompa inhibitörleri de dâhil olmak üzere kronik böbrek hastalığına yönelik bazı tedaviler hipermagnezemi riskini artırabilir. Daha az yaygın nedenler arasında tümör lizis sendromu (TLS), nöbetler ve uzun süreli iskemi vardır. Tanı, 1,1 mmol/L’den (2,6 mg/dL) daha yüksek bir kan seviyesine dayanır. Seviyeler 2,9 mmol/L’den (7 mg/dL) yüksek ise şiddetlidir. Spesifik elektrokardiyogram (EKG) değişiklikleri mevcut olabilir. Yetersiz beslenme ve alkolizm, kronik böbrek hastalığı olan kişilerde ek risk faktörleridir.
Böbrek fonksiyonu normal olan bir kişide hipermagnezemi gelişmesi nadirdir. Sağlıklı böbrek fonksiyonu olan bir kişide hipermagnezemi gelişirse semptomlar genellikle hafiftir. Hipermagnezeminin diğer nedenleri arasında şunlar yer alır:
*Aşırı alım
*lityum tedavisi
*Hipotiroidizm
*Addison hastalığı
*Süt-alkali sendromu
*Depresyon
*Bazı müshil ve antasitler gibi magnezyum içeren ilaçlar
*Ailesel hipokalsiürik hiperkalsemi
Hipermagnezemi ayrıca, magnezyum içeren katartiklerle aşırı dozda ilaç tedavisi gören bir hastada da gelişebilir. Preeklampsi tedavisi için magnezyum alan kadınlar da dozları çok yüksekse risk altında olabilir.
Hipermagnezeminin Belirti ve Bulguları
Hipermagnezemi belirtileri şunlardır:
*Mide bulantısı
*Kusma
*Halsizlik
*Nörolojik bozukluklar
*Zihin bulanıklığı
*Baş dönmesi
*Uyuklama
*Azalan veya bulunmayan derin tendon refleksleri
*Al basması
*Baş ağrısı
*Hipoventilasyon
*Düşük kalsiyum seviyesi
*Anormal derecede düşük kan basıncı (hipotansiyon)
*Anormal kalp ritimleri ve asistol
Not: Magnezyum, kalpte elektriksel iletkenlik anormallikleri ile sonuçlanan fizyolojik bir kalsiyum engelleyici olarak işlev görür. Özellikle kandaki yüksek magnezyum seviyeleri kalp problemlerine, solunum güçlüğüne ve şoka, ağır vakalar komaya neden olabilir.
Teşhisi
Hipermagnezemi, kandaki magnezyum konsantrasyonunun ölçülmesi ile teşhis edilir. Kanda bulunan magnezyum seviyesi durumun ciddiyetini gösterir. Normal magnezyum seviyesi 1,7- 2,3 mg/dL arasında olmalıdır. Bunun üstünde ve yaklaşık 7 mg/dl’ye kadar olan herhangi bir sonuç, kızarma, mide bulantısı ve baş ağrısı da dâhil olmak üzere hafif semptomlara neden olabilir. 7 ila 12 mg/dL arasındaki magnezyum seviyeleri kalp ve akciğerleri etkileyebilir ve bu aralığın üst ucundaki seviyeler aşırı yorgunluğa ve düşük tansiyona neden olabilir.12 mg/dl’nin üzerindeki seviyeler kas felci ve hiperventilasyona yol açabilir. Seviyenin 15,6 mg/dl’nin üzerinde olması komaya neden olabilir.
Hipermagnezemi Tedavisi
Erken teşhis edilirse, hipermagnezemi genellikle tedavi edilebilir. Hipermagnezemi tedavisinde ilk adım, ekstra magnezyum kaynağının belirlenmesi ve durdurulmasıdır. Böbrek fonksiyonu normalse, kaynak tanımlandıktan ve durdurulduktan sonra böbrekler fazla magnezyumu hızla dışarı atabilir. Daha sonra solunum bozukluğu, düzensiz kalp atışı ve hipotansiyon gibi semptomları ve nörolojik etkiyi azaltmak için intravenöz kalsiyum kaynağı kullanılır. Ciddi vakaların, özellikle geç teşhis edilirse, hasarlı böbrekleri olanlarda tedavi edilmesi zor olabilir. Bununla birlikte, diyaliz ve intravenöz kalsiyum uygulanması semptomları hızla durdurabilir. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan yaşlı kişilerde ciddi komplikasyon gelişme riski daha yüksektir.
Nasıl Önlenir?
Hipermagnezeminin önlenmesi genellikle mümkündür. Hafif vakalarda magnezyum takviyesinin geri çekilmesi çoğu zaman yeterlidir. Altta yatan böbrek sorunları olan kişiler hipermagnezemi gelişme riski altındadır, çünkü böbrekleri yeterince magnezyum boşaltmayabilir. Magnezyum içeren ilaçlardan kaçınmak komplikasyonları önlemeye yardımcı olabilir. Bunlar bazı reçetesiz antasitler ve laksatiflerdir. Doktorlar, ilişkili semptomları yaşayan, düşük performanslı böbrekleri olan bir kişinin hipermagnezemi testi yaptırmasını önerebilir.
Kaynakça:
https://www.medicalnewstoday.com
https://emedicine.medscape.com
Yazar: Müşerref Özdaş